Τι απαντά στην «Αναφορά – Καταγγελία» του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Τρικάλων.
Τις προηγούμενες ημέρες δημοσιεύτηκε στα έντυπα και ηλεκτρονικά ενημερωτικά μέσα των Τρικάλων και όχι μόνο, αλλά και στάλθηκε σε όλες τις σχολικές μονάδες της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης Τρικάλων αλλά και στη Διδασκαλική Ομοσπονδία (Δ.Ο.Ε.) η από 22/11/2017 «Ανακοίνωση –Καταγγελία» του συλλόγου στον οποίο έχω την τιμή να είμαι μέλος του, τα τελευταία είκοσι εφτά (27) χρόνια.
Οι απαράδεκτοι και αναίτιοι χαρακτηρισμοί που μου απευθύνονται με την ιδιότητα μου ως Διευθύντρια του 31ου Δημοτικού Σχολείου Τρικάλων, προκύπτουν :
1) Χωρίς ΠΟΤΕ να συνεδριάσει ο Σύλλογος Διδασκόντων του 31ου Δημοτικού Σχολείου για να συζητήσει το ζήτημα που ανέκυψε με τον εορτασμό της επετείου της εξέγερσης του Πολυτεχνείου στη σχολική μας μονάδα και φυσικά χωρίς ΟΥΔΕΠΟΤΕ να καταλήξει σε απόφαση, που να αναδεικνύει δικές μου ευθύνες και να καταγγέλλει τη στάση και τη συμπεριφορά μου, απλά λαμβάνοντας υπ` όψη μια αναφορά μεμονωμένου αριθμού συναδέλφων .
2) Χωρίς ΠΟΤΕ να τηρήσει τους κανόνες της ισότητας των επιχειρημάτων, της δημοκρατίας, της συναδελφικότητας, της ηθικής δεοντολογίας, αλλά και της αρχή της ακρόασης του κάθε πολίτη , χωρίς δηλαδή να με καλέσουν εγγράφως ή έστω προφορικώς να παραστώ αυτοπρόσωπα ενώπιον του δικαιοδοτικού οργάνου του συλλόγου μου, ώστε να καταθέσω τις απόψεις μου και να εκθέσω τα πραγματικά περιστατικά, για το συγκεκριμένο συμβάν .
3) Χωρίς ΠΟΤΕ να λάβουν υπ` όψη ότι είχα παραδώσει ήδη από το πρωί της 20ης Νοέμβρη, στα χέρια του Διευθυντή της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης Τρικάλων, κ. Μπουλούμπαση, ενδελεχή αναφορά μου, που συνοδεύονταν από τα σχετικά με αυτήν προσκομιζόμενα έγγραφα και ντοκουμέντα, σχετικά με τα συμβάντα στον εορτασμό της επετείου του Πολυτεχνείου στο σχολείο μας.
Η ανακοίνωση –καταγγελία σε βάρος μου του Δ.Σ. του συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Τρικάλων επιχειρεί να με παρουσιάσει ως ακροδεξιό στοιχείο, που δεν σέβεται το πνεύμα και την ιστορία της εξέγερσης της νεολαίας του `73 και του λαού της Αθήνας ενάντια στη φασιστική χούντα, παραδίδοντας μου διδαχές για τα βαθύτερα νοήματα της επετείου του Πολυτεχνείου.
Δυστυχώς για αυτούς, η ιστορία του καθενός είναι γνωστή στην μικρή κοινωνία των Τρικάλων. Όλοι γνωριζόμαστε καλά και όλοι κρινόμαστε.
Δυστυχώς για αυτούς η προσωπική μου πορεία τόσο στο χώρο της εκπαίδευσης, όσο και στο χώρο της κοινωνικής και πολιτικής ζωής είναι γνωστή και συνυφασμένη με αγώνες για δημοκρατία, ελευθερία και κοινωνική δικαιοσύνη, έχοντας πάντα ως βασικό προσωπικό πρόταγμα το σύνθημα των αγώνων του Πολυτεχνείου για «ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ», ευρισκόμενη στη σημερινή δύσκολη συγκυρία πάντα κοντά στους κατατρεγμένους πρόσφυγες, που με χαρά δέχθηκα στο σχολείο που διευθύνω, σε αντίθεση με άλλους που αντιδρούσαν και μόνο στην ιδέα ότι θα φιλοξενήσουμε τρία προσφυγόπουλα στο σχολείο μας (!!!)
Αυτή ακριβώς η προσωπική μου στάση ζωής και η θεώρησή μου για το ρόλο της εκπαίδευσης στην οικοδόμηση ελεύθερων και δημοκρατικών προσωπικοτήτων και ανθρώπων, ήταν αυτές που δεν μου επέτρεψαν να αφήσω να ολοκληρωθεί μια ομιλία ενός συναδέρφου, ομιλία που βρισκόταν σε εντελώς αντίθετη κατεύθυνση με τις αξίες και τα νοήματα της επετείου της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, που η σχολική μας μονάδα, (μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικοί), σύσσωμοι τιμούσαμε και για το περιεχόμενο της οποίας ομιλίας, έχω αναφερθεί από την πρώτη στιγμή στην προϊσταμένη μου αρχή με έγγραφη αναφορά και ντοκουμέντα που αποδεικνύουν την ορθότητα των ισχυρισμών μου.
