του Χαράλαμπου Παπαδόπουλου
Στην Μητρόπολη Καλαμαριάς στην Θεσσαλονίκη πριν λίγες μέρες μίλησε ο Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Ιβήρων Αγίου Όρους Γέροντας π. Βασίλειος Γοντικάκης για το ψηφισθέν νομοσχέδιο σχετικά με τον γάμο των ομοφυλόφιλων. Επειδή ο π. Βασίλειος με εντυπωσίαζε από τότε που ήμουν φοιτητής, ήμουν με δυο ιδέες, να γράψω ένα άρθρο γι αυτά που είπε ή να μην γράψω ;
Παρακολούθησα στο διαδίκτυο την αναφορά ενός καναλιού της τηλεόρασης στις δηλώσεις του Μητροπολίτου Πειραιώς π. Σεραφείμ πως δεν επιτρέπει στους Βουλευτές που ψήφισαν το νομοσχέδιο να εισέρχονται στους Ιερούς Ναούς της Μητρόπολης Πειραιώς.
Στο τέλος η δημοσιογράφος του καναλιού της τηλεόρασης είπε «αν είναι δυνατόν να γίνονται τέτοια πράγματα». Μου την έδωσε τόσο η δημοσιογράφος που είπα θα γράψω το άρθρο.
Πολλοί δημοσιογράφοι δεν έχουν καταλάβει πως δεν είναι η δουλειά τους να λένε για όλα την γνώμη τους. Ας μας πει η δημοσιογράφος του καναλιού σύμφωνα με ποιο κριτήριο δεν έχει το δικαίωμα ένας Επίσκοπος της Ορθόδοξης Εκκλησίας να απαγορεύσει την είσοδο στους Ιερούς Ναούς της Μητρόπολής του σε κάποιους οι οποίοι φανερά πολεμούν την Εκκλησία.
Μήπως με το κριτήριο της αγάπης προς όλους ; Θα της θυμίσω όμως πως σύμφωνα με τους σοφούς μας προγόνους η αλήθεια είναι σπουδαιότερη από την αγάπη. «Φίλος μεν Πλάτων, φιλτάτη δε αλήθεια» έλεγε ο Αριστοτέλης, δηλαδή είναι αγαπητός ο Πλάτωνας, αλλά πιο αγαπητή είναι η αλήθεια.
Θα μεταφέρω το νόημα μερικών που είπε ο άγιος Γέροντας όπως τα κατάλαβα εγώ. Ο π. Βασίλειος ομοφυλόφιλους έχει γνωρίσει από κοντά μέσα από την εξομολόγηση κι έχει ακούσει και πολλά στα 85 χρόνια της ζωής του.
Είναι άνθρωποι πονεμένοι κι έχουν ανάγκη από την αγάπη μας. Αυτοί που τους εκμεταλλεύονται αντί να προσπαθήσουν να τους βοηθήσουν να θεραπευτούν από το καρκίνωμα, το παρουσιάζουν σαν προτέρημα. Και πολεμάνε την πυρηνική οικογένεια και λένε πως δήθεν με τα ομόφυλα ζευγάρια που θα υιοθετήσουν παιδιά θα γίνει σωστή οικογένεια, ενώ στην πραγματικότητα τα παιδιά απλώς θ’ αλλάξουν ίδρυμα.
Το μωρό που θα γεννηθεί θέλει την μητέρα του, τον πατέρα του κι έτσι σιγά σιγά μαθαίνει να αγαπά όλο τον κόσμο. Αυτό που επιχειρούν είναι διαστροφή μοναδική στα χρονικά και βλέπετε αντιδρά σ’ αυτό ο «καθυστερημένος» κόσμος, η Αφρική και η Ασία.
Λέει ο Πρωθυπουργός πως αυτά έρχονται από την Ευρώπη. Και τι πάει να πει αυτό ; Αν ήξερε τι σημαίνει Ελλάδα μεταμορφωμένη από την Ορθοδοξία, θα είχε άλλη συμπεριφορά. Εγώ δεν κατακρίνω κανένα, καταφεύγω στην πηγή της ζωής και ηρεμώ.
Δεν χρειάζεται να πολεμάμε τους αντίθετους, επειδή έχουν φανατιστεί πολύ μ’ αυτή την υπόθεση. Εμάς ο αγώνας πρέπει να είναι ο αγιασμός του εαυτού μας. Να είμαστε μέσα στην Εκκλησία, να είμαστε όπως θέλει ο Θεός και να αγωνιζόμαστε ενάντια στα πάθη μας. Δεν είναι η ομοφυλοφιλία το μόνο πάθος. Εμείς μπορεί να έχουμε παγιδευτεί σε άλλο πάθος, κατάκριση, κενοδοξία, υπερηφάνεια …
Κάμνει εντύπωση στον Γέροντα η διαστροφή των πραγμάτων, η άγνοια, αλλά λέει ότι αυτό αντιμετωπίζεται με ηρεμία και με αγάπη. Όταν παντρεύονται ένας άντρας και μια γυναίκα και δεν κάμουν παιδιά ή αποκτούν ένα προβληματικό παιδί αν το αντιμετωπίσουν με υπομονή, διαπιστώνουν σιγά σιγά ότι από τον πόνο βγαίνει ένα βλαστάρι χαράς και στο τέλος ευγνωμονείς τον Θεό γιατί πόνεσες, γιατί πληγώθηκες, γιατί έκλαψες.
Αυτοί που έχουν το πρόβλημα της ομοφυλοφιλίας, γιατί η αλήθεια είναι ότι είναι πρόβλημα, μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία βρίσκουν την κατανόηση, την ανάπαυση, όχι την κοροϊδία, και στο τέλος δεν παντρεύουμε δυο άντρες ή δυο γυναίκες για να περνάει η ώρα, αυτό δεν λέγεται γάμος, ας το πουν με άλλη λέξη, συμβίωση.
Μέσα στην Εκκλησία οι δυσκολίες, οι ανωμαλίες, τα πάθη όποιας μορφής που όλοι έχουμε, ξεπερνιούνται, και στο τέλος ευχαριστείς για τις αδυναμίες επειδή βλέπεις πως κάποιος σε βοηθάει. Αυτό που λέει ο Παύλος «όταν ασθενώ τότε είμαι δυνατός». Και όταν έρθει η ώρα να σε θάψουν, τότε στο πρόσωπό σου λάμπει το φως το ανέσπερο, εκεί οδηγεί η Εκκλησία.
Γι αυτούς που λένε ότι κάποιος μπορεί να γεννήθηκε ομοφυλόφιλος άρα η ομοφυλοφιλία του είναι κάτι φυσιολογικό, ο Γέροντας είπε πως αν γεννηθεί κάποιος τυφλός σημαίνει πως αυτή είναι η φυσιολογική κατάσταση ; Απλώς ο άνθρωπος γεννήθηκε με κάποιο πρόβλημα.
Και το μεγαλείο της Εκκλησίας είναι, είπε ο Γέροντας, ακόμα και αυτό το πρόβλημα με το οποίο γεννήθηκε κάποιος μπορεί να το μεταμορφώσει σε προτέρημα και τελικά να βγει ωφελημένος ο άνθρωπος, κερδίζοντας την αιωνιότητα.
Αυτή την έξαρση που ζούμε σήμερα αν την δω ανθρώπινα παλαβώνω, αν την δω μέσα από την Εκκλησία ηρεμώ, επειδή ξέρω ότι ο Θεός φροντίζει για μένα. Αν φτάσει ένας άνθρωπος σ’ αυτή την ηρεμία με την πίστη του στον Θεό, τότε βοηθάει και τους άλλους να ηρεμήσουν, όχι με το να κάμνει κηρύγματα.
Αν ηρεμήσεις εν Χριστώ γίνεσαι πομπός ηρεμίας και δίνεις κουράγιο σ’ όλους τους ανθρώπους, χωρίς να καταλαβαίνουν οι άλλοι από πού έρχεται αυτή η ανάπαυση.
Λένε θα δώσουν τα παιδιά για υιοθεσία σε ομοφυλόφιλους για το καλό των παιδιών, για να μην είναι ορφανά. Στην πραγματικότητα μ’ αυτό ατιμάζουν τα παιδιά και τα κάμνουν όλα ορφανά, να μην ξέρουν την μάνα τους ή τον πατέρα τους. Επειδή είναι τόσο εμφανής αυτή η αναίδεια, γι αυτό νομίζω θα δράσει ο αυτόματος πιλότος.
Δεν πέρασε ακόμα μεγάλο τράνταγμα η ελληνική κοινωνία, αλλά θα περάσει. Όταν έρχεται δοκιμασία απλώνουμε βαθιά τις ρίζες της πίστης και στο τέλος βλέπουμε ότι μας έκανε και καλό.
Δεν σημαίνει πως επειδή κέρδισαν στις εκλογές μπορούν να κάμνουν ότι θέλουν. Λέει ο Ηράκλειτος «Νόμος τη βουλή πείθεσθαι ενός» δηλαδή νόμος είναι να πειθόμαστε στην αγάπη του ενός και ποιος είναι ο ένας ; Όχι ο οποιοσδήποτε, αλλά ο Λόγος του Θεού. Αν αυτοί που θέλουν να τ’ αλλάξουν όλα το πετύχουν, περισσότερο βασανισμένοι θα είναι οι ίδιοι.
Αυτοί οι Πρωθυπουργοί, Υπουργοί, Βουλευτές κλπ είναι ψόγος για την ψυχή τους, για την ιστορία (τέτοια «δόξα» κέρδισαν αυτοί που υπερψήφισαν το νομοσχέδιο). Ενώ ένας που μαρτυρεί την αλήθεια που σέβεται τον άνθρωπο, που αναπαύει τον άνθρωπο, αυτός μένει στον αιώνα.
Αλλά ακόμα κι αν αυτοί παλαβώσουν και τρελαθούν ή επειδή τους πίεσαν, ψηφίζουν νόμους που βλάπτουν τους ανθρώπους, να ξέρετε πως στην δύσκολη στιγμή λειτουργεί ο αυτόματος πιλότος και Άλλος κάμνει το κουμάντο.
Το πιστεύω, στην δύσκολη στιγμή υπάρχει αυτόματος πιλότος. Είναι μεγάλη τιμή να είσαι Έλληνας και Ορθόδοξος. Αυτό σε οδηγεί στην ταπείνωση, στο δέος και όχι στην υπερηφάνεια.
Αυτό που υπάρχει ανάγκη τώρα δεν είναι ο αντίλογος, τα μαλώματα, αλλά η αγκαλιά της αγάπης που τα πάντα δέχεται, της αγάπης που ουδέποτε εκπίπτει και τα πάντα τα μεταμορφώνει σε ζωή αιώνιο.
