Διαβάστε επίσηςΤα νέα της πόλης

Σαν σήμερα γεννιέται και πεθαίνει ο Βασίλης Τσιτσάνης

18 Jan 2024

 Ο μεγαλύτερος Έλληνας δημιουργός της λαϊκής μουσικής σκηνής – Οι εκδηλώσεις στα Τρίκαλα

 

«Τα τραγούδια του Τσιτσάνη είναι η Ελλάδα». Με αυτά τα λόγια αποχαιρέτησε ο Μίκης Θεοδωράκης τον δάσκαλο, τον σπουδαίο Βασίλη Τσιτσάνη στις 18 Ιανουαρίου 1984.

Ο Βασίλης Τσιτσάνης, σαν σήμερα πριν 40 χρόνια, άφησε την τελευταία του πνοή το Λονδίνο με την είδηση του θανάτου του να κάνει το γύρο του κόσμου.

Την ίδια μέρα που γεννήθηκε ο συνθέτης, στιχουργός και ερμηνευτής έφυγε για το μεγάλο ταξίδι.

Γεννημένος στα Τρίκαλα, ο μεγάλος τραγουδοποιός άφησε στην πόλη μας την βαριά κληρονομιά του ονόματός του που σήμερα τιμούμε μέσα από τη δημιουργία και λειτουργία του Μουσείου Τσιτσάνη, ενός χώρου αφιερωμένου στο έργο και στη ζωή του.

Από εκεί σήμερα εκπέμπει λόγω της ημέρας μέρος του προγράμματος του Δεύτερος προγράμματος. Επίσης, 10 ερμηνευτές σε πρωτότυπες και αποκλειστικές ερμηνείες / επανεκτελέσεις ισάριθμων τραγουδιών του Τσιτσάνη, που ηχογραφήθηκαν ειδικά για το αφιέρωμα του Δευτέρου Προγράμματος. Ανάμεσά τους η Δήμητρα Γαλάνη ερμηνεύει ξανά το «Ακρογιαλιές Δειλινά» και ο Μανώλης Μητσιάς την «Αχάριστη».

Σήμερα αργά το απόγευμα, διοργανώνεται μεγάλη συναυλία με τον Παντελή Θαλασσινό και τρεις τρικαλινούς δημιουργούς: Μπάμπη Αντωνίου, Σίσσυ Παπαγιαννούλη, Κωνσταντίνα Πάλλα η οποία θα μεταδοθεί ζωντανά από το Δεύτερο πρόγραμμα. Η συναυλία θα πραγματοποιηθεί στις 8 μμ στο Πνευματικό Κέντρο Τρικάλων.

 

Λίγα λόγια για έναν άνθρωπο που έγραψε μουσική ιστορία 

 

Ο Βασίλης Τσιτσάνης γεννήθηκε στα Τρίκαλα από Ηπειρώτες γονείς. Τσαρουχάς ο πατέρας του, είχε ένα μαντολίνο με το οποίο έπαιζε σχεδόν αποκλειστικά κλέφτικα τραγούδια της πατρίδας του. Αυτά ήταν τα πρώτα ακούσματα του μικρού Βασίλη μαζί με τις βυζαντινές ψαλμωδίες που άκουγε στην εκκλησία. Στα 11 χρόνια του χάνει τον πατέρα του και μόνον τότε πέφτει στα χέρια του το μαντολίνο – το οποίο στο μεταξύ έχει μετατραπεί από κάποιον ντόπιο οργανοποιό σε μπουζούκι.

Στα γυμνασιακά του χρόνια στα Τρίκαλα μαθαίνει παράλληλα βιολί, συμμετέχοντας με αυτό σε τοπικές εκδηλώσεις. Το μπουζούκι όμως, αν και χωρίς κοινωνική καταξίωση στη μικρή τοπική κοινωνία, τραβάει περισσότερο το ενδιαφέρον του. Τα πρώτα του τραγούδια τα γράφει σε ηλικία 15 χρονών. Στα τέλη του 1936 φευγει απο τα τρίκαλα για την Αθήνα με σκοπό να σπουδάσει νομικά.

Για να συμπληρώσει τα έσοδά του δουλεύει παράλληλα σε ταβέρνες. Σε μια απ’αυτές γνωρίζει τον τραγουδιστή Δημήτρη Περδικόπουλο ο οποίος τον πηγαίνει σε μια δισκογραφική εταιρεία. Ηχογραφεί για πρώτη φορά το 1937, αλλά το κύριο μέρος των προπολεμικών δίσκων του πραγματοποιείται τα επόμενα χρόνια.Η “Αρχόντισσα” είναι το πιο γνωστό τραγούδι που ηχογραφεί τότε αλλά μαζί μ’αυτό βρίσκουν θέση στη δισκογραφία τραγούδια όπως τα “Να γιατί γυρνώ”, “Γι ‘αυτά τα μαύρα μάτια σου” και πολλά άλλα που ερμηνεύουν ο Στράτος Παγιουμτζής, ο Στελλάκης Περπινιάδης, ο Κερομύτης αλλά και ο Μάρκος Βαμβακάρης. Με αυτά τα τραγούδια ο Τσιτσάνης εισήγαγε ένα νέο είδος Λαϊκού τραγουδιού το οποίο αποτείνεται στο πλατύτερο κοινό, σε αντίθεση με το ρεμπέτικο τραγούδι που ενδιαφέρει ένα περιορισμένο κύκλο ακροατών. Μ’ αυτά απαντά στην λογοκρισία της Μεταξικής δικτατορίας η οποία απαγορεύει τόσο τα προϋπάρχοντα τραγούδια του ρεμπέτικου περιθωρίου όσο και τις εμφανείς ανατολίτικες μελωδίες. Τα χρόνια της κατοχής τα περνά στη Θεσσαλονίκη, όπου δουλεύει σε διάφορα μαγαζιά. Αυτά τα χρόνια γράφει πολλά από τα τραγούδια που ηχογραφεί μετά τονπόλεμο όταν άνοιξαν ξανά τα εργοστάσια δίσκων. “Αχάριστη”, “Μπαξέ τσιφλίκι”, “Τα πέριξ”, “Νύχτες μαγικές”, “Ζητιάνος της αγάπης”, “Ντερμπεντέρισσα” και βέβαια τη “Συννεφιασμένη Κυριακή”. Το 1946 εγκαθίσταται ξανά στην Αθήνα και αρχίζει πάλι να ηχογραφεί.

Η δεκαετία 1945 – 1955 είναι ίσως η κορυφαία της καριέρας του καθώς γνωρίζει την πλατιά καταξίωση στη δισκογραφία και η πιο μεστή δημιουργικά γι’ αυτόν. Φέρνει στο προσκήνιο νέες φωνές που υπηρετούν τα τραγούδια του και δένονται μαζί του : τη Μαρίκα Νίνου, τη Σωτηρία Μπέλλου, τον Πρόδρομο Τσαουσάκη. “Είμαστε αλάνια”, “Πήρα τη στράτα κι έρχομαι”, “Χωρίσαμε ένα δειλινό”, “Τρελός τσιγγάνος”, “Πέφτουν της βροχής οι στάλες”, “Όμορφη Θεσσαλονίκη”, “Αντιλαλούνε τα βουνά”, “Κάνε λιγάκι υπομονή”, “Φάμπρικες”, “Πέφτεις σε λάθη”, “Καβουράκια”, “Κάθε βράδυ λυπημένη”, “Ξημερώνει και βραδιάζει”, “Έλα όπως είσαι”, είναι μερικά μόνο από τα τραγούδια του γι’ αυτή την περίοδο. Κι ίσως θα’ πρεπε να σημειώσουμε τόσο το μελωδικό πλούτο, όσο και τη δεξιοτεχνία στην απόδοση πολλών απ’ αυτά τα τραγούδια. Χαρακτηριστικές οι εισαγωγές τους – που κάποτε είναι…τρείς : ταξίμι, προεισαγωγή, εισαγωγή – δείγματα ιδιαίτερης σπουδής και απίστευτης ευχέρειας στη μελωδική έκφραση.

Καθώς, μετά τα μέσα της δεκαετίας του ’50, το σκηνικό στο λαϊκό τραγούδι πλατιάς αποδοχής αλλάζει και κυριαρχούν κάποιες αραβικές ή και ινδικές επιρροές, ο Τσιτσάνης προσπαθεί να εγκλιματιστεί χωρίς να εγκαταλείψει το προσωπικό του ύφος. Το ίδιο κάνει και σε επόμενες εποχές που η περιρρέουσα ατμόσφαιρα αλλάζει ξανά.

Χωρίς ποτέ να αποδεχτεί κάποια απ’ τις εποχιακές “μόδες”, παρουσιάζει πάντα κάποια τραγούδια που μπορούν να προστεθούν στα κλασικά του, αν και ανήκουν σε νεότερα χρόνια κι έχουν επιρροές απ’ τον κυρίαρχο ήχο αυτών. Τραγούδια του ερμηνεύουν ο Καζαντζίδης, ο Μπιθικώτσης,ο Γαβαλάς, ο Αγγελόπουλος, η Γκρέυ, η Πόλυ Πάνου, η Χαρούλα Λαμπράκη, ο Σταμάτης Κόκοτας κι από κάποιο σημείο και κάτω, κατ’ εξοχήν ο ίδιος. Απ’ αυτά ν’ αναφέρουμε ενδεικτικά : “Ίσως αύριο (1958), “Τα λιμάνια” (1962), “Τα ξένα χέρια”(1962), “Μείνε αγάπη μου κοντά μου”(1962), “Κορίτσι μου όλα για σένα”(1967), “Απόψε στις ακρογιαλιές”(1968), “Κάποιο αλάνι”(1968), “Της Γερακίνας γιός”(1975),”Δηλητήριο στη φλέβα”(1979). Το 1980 με πρωτοβουλία της UNESCO ηχογραφείται ένας διπλός δίσκος με τίτλο “Χάραμα” – έτσι λεγόταν το μαγαζί στο οποίο ο Τσιτσάνης εμφανιζόταν τα τελευταία 14 χρόνια της καριέρας του και της ζωής του. Σ’ αυτό το δίσκο παίζει μια σειρά από κλασικά του τραγούδια αλλά και πολλά αυτοσχεδιαστικά κομμάτια στο μπουζούκι.

Ο δίσκος αυτός με την έκδοσή του στην Γαλλία (1985) παίρνει το βραβείο της Μουσικής Ακαδημίας Charles Gross. Όμως στο μεταξύ ο κορυφαίος δημιουργός έχει φύγει για πάντα. Το 1984, ακριβώς την ημέρα των γενεθλίων του (18 Ιανουαρίου), πεθαίνει στο νοσοκομείο Brompton του Λονδίνου ύστερα από επιπλοκές μιας εγχείρησης στους πνεύμονες. Μέχρι και 24 μέρες πρίν εμφανιζόταν κανονικά σε κέντρο και δούλευε καινούργια τραγούδια…(Πηγή βιογραφίας: Μουσείο Τσιτσάνη)

TrikalaNews
Author: TrikalaNews

Δράση με θέμα «Γρίπη - Όλα Όσα Πρέπει Να Γνωρίζουμε»

Δράση με θέμα «Γρίπη – Όλα Όσα Πρέπει Να Γνωρίζουμε»

Την Παρασκευή 1η Νοεμβρίου 2024, η 1η ΤΟΜΥ Τρικάλων θα πραγματοποιήσει δράση ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης …
Θεόδωρος Παπακώστας: «Στηρίζουμε μαζί τον επιχειρηματία, αλλάζουμε το Επιμελητήριο Τρικάλων»

Θεόδωρος Παπακώστας: «Στηρίζουμε μαζί τον επιχειρηματία, αλλάζουμε το Επιμελητήριο Τρικάλων»

 Δήλωση υποψηφιότητας του Θεόδωρου Παπακώστα για τις εκλογές του Επιμελητηρίου Τρικάλων …
«Νότες και Ρίμες της Μεσογείου»: Μουσική – ποιητική εκδήλωση στα Τρίκαλα

«Νότες και Ρίμες της Μεσογείου»: Μουσική – ποιητική εκδήλωση στα Τρίκαλα

«Νότες και Ρίμες της Μεσογείου», ονομάζεται η εκδήλωση με μουσική και ποίηση που συνδιοργανώνουν ο Δήμος Τρικκαίων …
Προδημοσίευση προγράμματος εγγειοβελτιωτικών έργων προϋπολογισμού τουλάχιστον 169 εκατ. ευρώ

Προδημοσίευση προγράμματος εγγειοβελτιωτικών έργων προϋπολογισμού τουλάχιστον 169 εκατ. ευρώ

Κώστας Τσιάρας: Έργα που αυξάνουν την αποδοτικότητα της γεωργικής γης και μειώνουν τις απώλειες νερού στην άρδευση Ύστερα από συνεργασία …