Με την πρώτη σταγόνα βροχής ….οι σάκοι με άμμο κάνουν και πάλι την εμφάνισή τους
Ο κόσμος έξω μια γιορτή. Αν μας έλεγε κανείς πριν από μερικούς μήνες ότι αυτές τις ημέρες θα υποδεχόμασταν χιλιάδες επισκέπτες θα λέγαμε «αποκλείεται». Η καταστροφή έμοιαζε πλέον να έχει κυριεύσει τα πάντα μετά τις πλημμύρες.
Ακόμη κι αν φαίνεται ότι η πληγή έχει κλείσει όμως, τίποτα από όλο αυτό δεν ισχύει. Η κατάσταση διαφέρει σημαντικά μεταξύ κέντρου των Τρικάλων και περιφέρειας. Μια περιφέρεια που δύσκολα βέβαια συναντούν όσοι βρίσκονται αυτές τις ημέρες στην περιοχή για να περάσουν απλά τις γιορτές και να φύγουν.
Η πληγή είναι ανοιχτή ακόμη και σε όσους επέστρεψαν στη θαλπωρή των σπιτιών τους. Γιατί στον νομό Τρικάλων υπάρχουν πάνω από 500 σπίτια που δεν θα ξανανοίξουν ποτέ μετά τις πλημμύρες.
Ακόμη λοιπόν και για όσους κατάφεραν να ξαναχτίσουν το νοικοκυριό τους, ο φόβος έμεινε να τους συντροφεύει και σήμερα. Με την πρώτη συννεφιά και σταγόνα βροχής, τα τσουβάλια με άμμο βγαίνουν ξανά από τις κρυψώνες τους. Ενδεικτικές είναι οι φωτογραφίες της Νιόβης Ζαραμπούκα – Χατζημάνου, και δεν είναι οι μόνες.
Ο κόσμος δεν φοβάται μόνο πλέον το απρόβλεπτο της φύσης, φοβάται ότι και πάλι θα μείνει μόνος να αντιμετωπίσει την κατάσταση. Φοβάται ότι θα στερηθεί τους κόπους του, την καθημερινότητά του. Ήδη έχει στερηθεί πολλά και το μόνο που κέρδισε είναι μια διαρκής υπόμνηση ανασφάλειας για όσα θα έπρεπε αυτονόητα να έχουν διασφαλιστεί για όλους…
Αν μας έχει σημαδέψει κάτι λοιπόν για πάντα είναι ο φόβος που δεν λέει να μας αποχωριστεί πια με τίποτα. Κι αυτό κανένας πολίτης δεν το δικαιούται.
