Μοναδική φωτογραφία (“αλμπουμίνα”*) των Τρικάλων στα 1890 (πάνω-κάτω).
Ο άγνωστος φωτογράφος φωτογραφίζει την πέτρινη γέφυρα του «Πίχτου» (με τα έξι τόξα της) που επί Οθωμανικής εποχής αποτελούσε την κεντρική γέφυρα της πόλης, έχοντας στήσει την φωτογραφική του μηχανή πιθανότατα επί της ολοκαίνουργιας τότε ατσάλινης γέφυρας των Τρικάλων.
Αριστερά της φωτογραφίας το καφενείο “Μικρό Φάληρο” των Κλειδωνά – Ελευθεριάδη που την εποχή εκείνη θεωρούνταν σημείο συνάντησης των “αστών” της πόλης (Ελλήνων και Τούρκων). Κάποιοι από αυτούς απαθανατίζονται.
Στο αμέσως επόμενο κτίριο (ιδιοκτησίας Σιμή) λειτούργησε στα χρόνια του Μεσοπολέμου η Νομαρχία Τρικάλων, ενώ για μικρό διάστημα φιλοξένησε και το Γυμνάσιο Θηλέων της πόλης.
Στο κεντρικό πλάνο διάφορες κατοικίες ιδιοκτησίας Πίχτου (εξ’ ου και η ομώνυμη γέφυρα) κτισμένες (σχεδόν) η μία πάνω στην άλλη, καθώς το σχέδιο πόλης είναι μεταγενέστερη… εφεύρεση.
Λίγο πιο αριστερά πιθανότατα να υπήρχε και άλλο καφενείο, προφανώς λαϊκότερο του προηγουμένου, αν κρίνουμε από τις ενδυμασίες των θαμώνων. Τέλος στο βάθος διακρίνουμε τον μιναρέ του Τζαμιού Μεχμέτ Αγά που βρίσκονταν στην συμβολή των σημερινών οδών Κωλέττη και Ζιάκα.
* Οι πρώτες φωτογραφικές μηχανές, ήταν δαγκεροτυπικές και οι εικόνες ήταν πρωτότυπες ασημένιες πλάκες επιστρωμένες με ιωδιούχο υδράργυρο. Είχαν όμως μειονεκτήματα: Δεν μπορούσαν να αναπαραχθούν.
Μετά από λίγο καιρό εφευρέθηκε η αλμπουμίνα (από την λευκωματίνη, η οποία ονομάζεται και αλβουμίνη) με βάση από γυαλί το οποίο είναι φθηνότερο από το ασήμι. Έτσι οι φωτογράφοι μπορούσαν πλέον να παράγουν πολλά αντίγραφα από τις γυάλινες πλάκες.
