Πληγές που δύσκολα θα κλείσουν όσο δεν λαμβάνονται άμεσα αποφάσεις
Ακόμη και σήμερα που πλέον συμπληρώνουμε 20 μέρες μετά τις πλημμύρες, η Θεσσαλία μοιάζει σαν να βγήκε από τον εφιάλτη μόλις χθες, χωρίς ωστόσο καμιά ουσιαστική αφύπνιση για το μέλλον της. Κάθε προσπάθεια τοπικών Αρχών περιορίζεται ακόμη στην αντιμετώπιση έκτακτης ανάγκης, ωστόσο ήδη η πολιτεία έπρεπε να προβεί σε γενναίες τομές για να ανταποκριθεί στο διεκύβευμα που είναι να μείνει ζωντανός ο τόπος, το κέντρο της Ελλάδας.
Το Trikalanews.gr κατέγραψε τα μέχρι τώρα σημεία που δείχνουν ένα αύριο αμφίβολο για όλους όχι μόνο τους Θεσσαλούς αλλά και κάθε άνθρωπο που μένει στη χώρα.
Οι επτά πληγές μοιάζουν να είναι το νέο βιβλικό έργο που αφορά την Περιφέρειά μας και που ελπίζουμε να περάσει κάποια στιγμή στο παρελθόν, και να μη μετατραπεί σε ένα σίκουελ δραματικών επιπτώσεων και σε επόμενες γενιές.
Αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή
Αυτή τη στιγμή αγρότες και κτηνοτρόφοι στον Νομό Τρικάλων ειδικά, βρίσκονται διαλυμένοι και καθόλου βέβαιοι για την προοπτική να ενεργοποιηθούν ξανά στον παραγωγικό τομέα.
Τα χωράφια εξάλλου, οι βοσκότοποι, οι στάβλοι, τα γεωργικά μηχανήματα, οι ζωοτροφές και ό,τι άλλο αφορά τον πρωτογενή κλάδο, είναι ένα συνονθύλευμα καταστροφής.
Οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι δύσκολα θα ξεκινήσουν από την αρχή και όπως αναφέρουν στο Trikalanews.gr ήδη σκέφτονται εναλλακτικές για να βιοποριστούν.
Η φτωχοποίηση του πληθυσμού
Οι καταστροφή δεν αφήνει κανέναν ανεπηρέαστο. Εφόσον χωράφια δεν καλλιεργούνται, επιχειρήσεις κλείνουν, κτηνοτρόφοι παύουν τη δραστηριότητά τους, έρχεται και τσουνάμι σε όλους τους υπόλοιπους μαζί βέβαια με την καταιγίδα της ακρίβειας.
Οι ζημιές και τα κεφάλαια που πρέπει να διατεθούν δε είναι τεράστια για κάθε νοικοκυριό που χτυπήθηκε. Και είναι πολλά…
Η ανεργία δε είναι η πόρτα που αν δεν αλλάξει κάτι, θα περάσουν πολλοί συμπολίτες μας επιστρέφοντας στις πρώτες μνημονιακές εποχές.
Στεγαστικό πρόβλημα
Η αναζήτηση σπιτιού ήταν δύσκολη στην περιοχή του νομού Τρικαλων. Τώρα γίνεται σχεδόν ακατόρθωτο να βρει κανείς σπίτι προς ενοικίαση.
Η αυξημένη ζητηση σε συνδυασμό με τη μειωμένη προσφορά εκτόξευσε τις τιμές. Τώρα που προστέθηκαν χιλιάδες άστεγοι καταλαβαίνουμε ότι το πρόβλημα της στέγασης θα είναι μια πρόκληση που χωρίς την άμεση αντιμετώπιση από την πολιτεία με μέτρα που προφανώς δεν θα ευχαριστούν τους ιδιοκτήτες ακινήτων… δεν πρόκειται να αντιμετωπιστεί επιτυχώς.
Ελάχιστες υποδομές ή και χωρίς υποδομές
Οι καταστροφές σε βασικές υποδομές είναι τεράστιες. Μόνο οι δρόμοι και οι γέφυρες του ορεινού όγκου χρειάζονται ένα ασύλληπτο ποσό για να φτιαχτούν. Ακόμη και να βρεθούν οι πόροι όμως, χρειάζονται χέρια τα οποία όμως λείπουν…
Μια ματιά μόνο σε όσα συμβαίνουν στα Τρίκαλα, στην καρδιά της πόλης με ημιτελή έργα που αδυνατούν να τρέξουν οι εργολάβοι αρκεί για να πάρουμε μια γεύση σε όσα θα συμβούν στη Θεσσαλία.
Παράλληλα με τις επισκευές πρέπει να τρέξουν και άλλες βασικές υποδομές που θα προστατεύσουν στο μέλλον.
Μέχρι στιγμής καλύπτουμε το έκτακτο με λύσεις ανάγκης. Όμως η λύση στο παρόν δεν αρκεί.
Ερημοποίηση παντού
Ήδη η Φαρκαδόνα είναι άδεια. Μαζί με αυτή και χωριά του κάμπου που κάποτε έσφυζαν από ζωή.
Τα ορεινά απροσπέλαστα και οι ελάχιστοι μόνιμοι κάτοικοι παρέμειναν εκεί.
Από την Άνοιξη κάποιοι θα επιστρέψουν, οι περισσότεροι όμως όχι. Ποιος ηλικιωμένος κάτοικος θα μπορέσει να ξεκινήσει από την αρχή το σπιτικό του;
Ήδη, πολλοί στα χωριά του κάμπου έχουν προγραμματίσει να φύγουν Γερμανία μόλις τακτοποιήσουν τα λασπωμένα τους νοικοκυριά.
Η Θεσσαλία θα χάσει σε πληθυσμό και αυτό μοιάζει μοιραίο πια και δεδομένο που θα το βρούμε μπροστά μας.
Τουριστική μοναξιά…
Αν και ήδη αρκετοί τουρίστες φαίνεται να μην έχουν αντιληφθεί τι ακριβώς συμβαίνει στην περιοχή και σπεύδουν για κρατήσεις, δύσκολα θα μπορέσουμε να υποδεχθούμε επισκέπτες. Τουλάχιστον όχι στο βαθμό που μπορούσαμε στο παρελθόν στο σύνολο της Περιφέρειας.
Και μόνο το κόστος στα χωριά του Πηλίου έρχεται να επηρεάσει και την περιοχή μας, ως δύο τουριστικά κέντρα ενδιαφέροντος που αλληλοεπιδρούν σημαντικά τα τελευταία χρόνια.
Κοινωνική ανασφάλεια
Οι κάτοικοι της Θεσσαλίας έχουν πολλούς λόγους να βιώνουν την ανασφάλεια για την επιβίωσή τους, για την προκοπή τους και όσα διασφαλίζουν την ευημερία που όλοι δικαιούνται και για την οποία έχουν όλοι υποχρέωση.
Τα χτυπήματα ήταν πολλά με ή χωρίς πολιτικές ευθύνες. Ο Ιανός, ο σεισμός, οι φωτιές στη Μαγνησία και τώρα ο Daniel έρχονται να πλήξουν την εμπιστοσύνη.
Η αγωνία, ο προβληματισμός, η θλίψη συνοδεύουν την καθημερινότητα και θα τη συνοδεύουν όσο δεν ενεργοποιείται η πολιτεία αφήνοντας στην άκρη διαβεβαιώσεις και βάζοντας σε πράξη τα έργα που έπρεπε να γίνουν όχι σήμερα, αλλά χθες.
