Γιορτάζει και πανηγυρίζει στις 8 Νοεμβρίου, το μοναστήρι του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, πολιούχου της Σύμης, προστάτη της Δωδεκανήσου και παραστάτη των ναυτικών και των σφουγγαράδων.
Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ ο Πανορμίτης που κοιτά το Αιγαίο πέλαγος και βρίσκεται μεταξύ Ρόδου και Μικρασιατικών ακτών.
Η παράδοση θέλει, να φτάνουν στο μοναστήρι όλο το χρόνο – και να ανοίγονται στη γιορτή του – επτασφράγιστα μπουκάλια που τα έχουν ρίξει στη θάλασσα οι πιστοί, από οποιοδήποτε σημείο της γης και μέσα τους περιέχουν γράμματα-τάματα προς τον Αρχάγγελο. Του γράφουν, αυτό που θα ήθελαν να του πουν, αν μπορούσαν να πήγαιναν μπροστά στην εικόνα του. Τον παρακαλούν ή τον ευχαριστούν για κάτι.
Λέγεται, πάλι, ότι κάποια από τα μπουκάλια, φτάνουν μετά από πολλά χρόνια στον προορισμό τους. Κάποια άλλα, μπλέκονται στα δίχτυα των ψαράδων. Αν είναι Συμιακοί οι ψαράδες, τότε είναι υποχρεωμένοι να τα παραδώσουν στο μοναστήρι του Πανορμίτη. Αν όχι, τότε δεν πρέπει να τα πειράξουν, αλλά να τα ξαναρίξουν στην θάλασσα και αυτά «ξέρουν που να πάνε».
Το έθιμο να μπαίνουν επιστολές μέσα στα μπουκάλια και να στέλνονται στον Πανορμίτη, έχει τις ρίζες του στην Τουρκοκρατία.
Ακόμα και σήμερα, αρκετοί πιστοί, συνεχίζουν να ρίχνουν στη θάλασσα μπουκάλια με τάματα και προορισμό τον Πανορμίτη, όχι μόνο από την Ελλάδα, αλλά από όλο τον κόσμο. Κι ας βρισκόμαστε στο πρώτο τέταρτο του 21ου αιώνα!
Φτάνουν; Εισακούονται τα λόγια των πιστών;
Η λογική, δεν χωρά στην Πίστη. Η Πίστη, δεν χωρά στη λογική. Η Πίστη, είναι απλώς, Πίστη!
Και ως Πίστη, δεν μπαίνει ούτε σε messenger ούτε σε e-mail !
Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ, είναι απλά ο Βασιλιάς των Αγγέλων! Και ως Βασιλιάς, ξέρει τη δουλειά του.
Και τα μπουκάλια που ρίχνονται στην όποια θάλασσα, φτάνουν σε Αυτόν, κι ας χρειαστεί να ταξιδέψουν σε θάλασσες φουρτουνιασμένες, να περάσουν κύματα, τρικυμίες, νηνεμίες και θαλασσοταραχές.
