Μπήκε στα νερά για να σώσει ό,τι σώζεται κι όχι για να «χαιρετήσει» τα πλήθη πνιγμένων
Αν κάτι μας έσωσε από τα χειρότερα στον νομό Τρικάλων είναι η ανθρωπιά. Η ανθρωπιά που δεν ανεβαίνει απλά για να «χαιρετήσει» τους πνιγμένους και να ζητήσει από το υστέρημα των φτωχών ανθρώπων, αλλά να προσφέρει άμεσα με απόλυτη αυτοθυσία στον διπλανό που βρίσκεται σε κίνδυνο.
Ο ιερέας Αθανάσιος Κούτσιας στη Φαρκαδόνα είναι ένα τέτοιο παράδειγμα. Μέσα στην ταπεινότητα, βρέθηκε με το ράσο να προσφέρει τον ίδιο του τον εαυτό για να σώσει ο,τι σώζεται συμμετέχοντας σε κάθε φάση απεγκλωβισμού.
Όλη η διαδικασία εξάλλου στηρίχθηκε πάνω του. Κατέγραψε κάθε άνθρωπο που κινδύνευε ώστε κανείς να μην ξεχαστεί, κανείς να μην χαθεί.
Από τα «χαιρετίσματα» στην καταστροφή και τον αγώνα για τη σωτηρία των ανθρώπων, είναι το δεύτερο που επιλέγουμε και ελπίζουμε να ακολουθήσουν όλοι αυτό το παράδειγμα…
