Γράφει ο Δρ. Κώστας Πατέρας, D. Ed., M.Ed., Ph.D.
Δεν το χωράει ανθρώπινος νους, αυτό που έγινε στην Θεσσαλία από το δολοφονικό πέρασμα της κακοκαιρίας DANIEL.
Άνοιξαν οι ουρανοί και μετέτρεψαν την «Ερίβωλον Φθίην» του Πλάτωνα (427-347π.Χ) σε μια απέραντη και καταστροφική λιμνοθάλασσα.
Η Θεσσαλία, δυστυχώς, έζησε ένα μικρό κατακλυσμό του «Νώε», με τραγικές συνέπειες.
Η χώρα από τα μέσα Ιουλίου ΚΑΗΚΕ και τώρα στα μέσα Σεπτεμβρίου ΠΝΙΓΗΚΕ.
Ο παραγωγικός κάμπος μεταβλήθηκε μέσα σε τρεις μέρες σε ένα νεκρό και υγρό τάφο.
Τα λασπόνερα των ρεμάτων και των ποταμών έφτιαξαν ένα αποκαρδιοτικό τοπίο, που … κατάπιε ό,τι βρήκε μπροστά του.
Σοκ και Δέος έφερε αυτή η «Βιβλική» καταστροφή, εξαφανίζοντας ανθρώπινες ζωές, περιουσίες που έγιναν με πόνο και δάκρυ, καλλιέργιες, σπίτια, αποθήκες, αγροτικά μηχανήματα, αυτοκίνητα και προϊόντα και ένα τεράστιο ζωϊκό κεφάλαιο.
Επαγγελματίες, κάθε μορφής, έγιναν από την μία στιγμή στην άλλη δυστυχισμένοι και «ακτήμονες».
Χωρίς φως, χωρίς νερό, χωρίς επικοινωνία οι πολίτες έχασαν κάθε κοινωνική αξία και για πολλούς απ’ αυτούς δεν υπάρχει μέλλον.
Χάος και απόγνωση σ’ όλη την Θεσσαλία από τα πλημμυρικά φαινόμενα.
Ανοχύρωτη πολιτεία και Ανύπαρκτο κράτος σκόρπησαν παντού την απελπισία, την απογοήτευση, τον φόβο και το ξερίζωμα εκατοντάδων χιλιάδων Θεσσαλών.
Ασύλληπτη η καταστροφή και οι πληγέντες γνωρίζουν, πως η ζωή τους, απ΄εδώ και πέρα, δεν θα έχει καμία σχέση με την ζωή του παρελθόντος.
Μεγάλα τα κοινωνικά, οικονομικά και ψυχικά προβλήματα, για όσους χτυπήθηκαν από την μανία του υγρού στοιχείου.
Πολλοί απ’ αυτούς θα ζουν, όσο ζουν, με τις αναμνήσεις, γιατί δεν πρόκειται να ξαναγυρίσουν στα σπίτια και τις δουλειές, που έχτισαν με αγώνα πολλών δεκαετιών.
«Η τρίαινα» του Ποσειδώνα όντως χτύπησε στην καρδιά την Θεσσαλία.
Πάντως τα μεγάλα προβλήματα είναι μπροστά και θα φανούν μόλις φύγουν τα λασπόνερα. Τότε θα αποκαλυφθεί η πραγματικότητα, η οποία θα αγγίξει όχι μόνο κοινωνικά, επαγγελματικά και οικονομικά θέμα αλλά θέματα ΥΓΕΙΑΣ.
Η επικοινωνιακή διαχείρηση της πρωτοφανούς καταστροφής, που προσπαθεί να περάσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν σβήνει την οργή και το μίσος των πληγέντων, καταστροφή με σφραγίδα Μητσοτάκη.
Ένα μεγάλο ΓΙΑΤΙ, πλανάται σ΄όλη την κοινωνία, για την «Βιβλική» αυτήν συντέλεια.
Η απάντηση είναι απλή και καθαρή. Γιατί δεν υπάρχει ούτε αξιόπιστη Κυβέρνηση, ούτε αξιόμαχη Περιφερειακή Διοίκηση, ούτε αξιόλογη Δημοτική Αρχή.
Πρώτα πρώτα ευθύνεται ο «ανεπαρκής» Πρωθυπουργός, που δεν αφουγκράζεται την κοινωνία και τρέχει πίσω από τα γεγονότα.
Μεγάλα παραδείγματα οι καταστροφικές πύρινες γλώσσες δηλ. τα καμένα, τα Τέμπη και η ανοχύρωτη Θεσσαλία.
Τον πολίτη η κυβέρνηση φαίνεται δεν τον βλέπει σαν ανθρώπινη ύπαρξη αλλά σαν αριθμό.
Να γιατί ακόμα και δικοί του δημοσιογράφοι ζητούν να φύγει από την Πρωθυπουργία, ενώ στο Βόλο τον … έκραξαν ως «Ανεπιθύμητο».
Το να βάζουν το 112, στις 2 η ώρα την νύχτα να λέγει στους κατοίκους της Φαρκαδόνας, του Κλοκοτού, του Πετρόπορου και των Γεωργανάδων να φύγουν από τα σπίτια τους και να πάνε στο Ζάρκο και την Οιχαλία, είναι τραγικό και δείχνει πώς μας κυβερνούν οι «μαθητευόμενοι Μάγοι» του Μαξίμου.
Μεγάλη ευθύνη έχει και ο περιφερειάρχης Θεσσαλίας Κώστας Αγοραστός, που είναι 13 χρόνια στο τιμόνι και τώρα θέλει, μετά την ολική καταστροφή, να ξαναεκλεγεί περιφερειάρχης.
Το ότι ξοδεύθηκαν εκατοντάδες εκατομμύρια για αντιπλημμυρικά έργα, κατά τον Αγοραστό, δεν σημαίνει ότι έγιναν έργα ουσίας και έργα αποτελεσματικά.
Ο Λαός λέγει και το «ανακάτεμα χωμάτων, ανακάτεμα χρημάτων».
Το ότι αποδοκιμάστηκε στον Παλαμά από εξαγριωμένους πολίτες και απομακρύνθηκε με την συνδρομή της Αστυνομίας, δείχνει πως «άρχισαν τα όργανα…».
Τις ίδιες ευθύνες έχουν και οι Αντιπεριφεριάρχες Θεσσαλίας με τους περιφεριακούς Συμβούλους.
Ας καταλάβουν ότι η ανασχόληση με τα κοινά δεν είναι επάγγελμα αλλά λειτούργημα.
Ευθύνη επίσης φέρει, για την τραγική καταστροφή στον Δήμο Τρικκαίων, και ο πρώην Δήμαρχος, Δημήτριος Παπαστεργίου, με την … παρέα του.
Ο μύθος της «έξυπνης» πόλης, που όχι μόνο έξυπνη δεν ήταν αλλά ενδεχομένως να ήταν και «ανόητη» κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος.
Άνθρωποι χάθηκαν, χωριά πνίγηκαν, σπίτια κατέρρευσαν, καλλιέργειες αφανίστηκαν, επιχειρήσεις δέχθηκαν μεγάλο πλήγμα και γεωργοί και κτηνοτρόφοι κλαίνε την μοίρα τους
Η πόλη των Τρικάλων, που την εγκατέλειψε νύχτα για να γίνει υπουργός, στην παρδαλή και ανίκανη κυβέρνηση του Μητσοτάκη, έμεινε στα… κρύα του … λουτρού.
Χωρίς νερό, χωρίς ρεύμα και χωρίς κεντρική πλατεία, οι δημότες κυκλοφορούσαν με κεριά και φακούς στο σπίτι και στους δρόμους. Πολλοί δεν μπορούσαν να κατέβουν από τον δεύτερο και τρίτο όροφο, γιατί οι αυλές και ο πρώτος όροφος είχαν ενάμιση μέτρο Λασπόνερα.
Τεράστια η ευθύνη του Παπαστεργίου και όσων τον ακολούθησαν επί εννέα χρόνια, γιατί άφησαν τον δήμο ανοχύρωτο.
Με τα λασπόνερα και τα ημιτελή και χωρίς χρόνοδιάγραμμα έργα ο δήμος μοιάζει με βομβαρδισμένο τοπίο.
Πάντως και ο Παπαστεργίου, μετά τον Αγοραστό, αποδοκιμάστηκε στα Μεγάλα Καλύβια και γλίτωσε τα χειρότερα, αφού τον φυγάδευσαν μερικοί, μάλλον ψηφοφόροι του.
Αντί να παραιτηθούν οι αυτοαποκαλούμενοι «Αυτοδοικητικοί», τώρα ζητούν και αναβολή των εκλογών στη Τ.Α., δια στόματος Αγοραστού.
Προς στιγμή αυτό δεν έγινε δεκτό, με δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου, αλλά με τον Μητσοτάκη Πρωθυπουργό ισχύει αυτό που έλεγε ο Ηράκλειτος (544-484π.Χ), «τα πάντα ρέει και ουδέν μένει», δηλ. μην εμπιστεύεσαι ποτέ στα όσα λέγει ο Πρωθυπουργός, ο οποίος θεωρεί το κράτος, «φέουδο» της οικογενειοκρατίας του.
Δεν είχε άδικο για όσα κατηγορούσε τον Μητσοτάκη η Γερμανική Εφημερίδα Τ.Α.Ζ. πρόσφατα.
Τεράστιες είναι οι ευθύνες όλων αυτών, γιατί καταστράφηκαν έργα, που έγιναν προ 3-4 ετών (Γέφυρα Καλαμπάκας και Σαρακίνας) και στοίχισαν πολλά εκατομμύρια.
Δεν υπάρχουν ευθύνες; Η δικαιοσύνη δεν πρέπει να ερευνήσει το θέμα;
Χάθηκαν άνθρωποι και περιουσίες των δημοτών από έλλειψη σοβαρών αντιπλημμυρικών έργων, γιατί δεν υπήρχε ουσιαστικός σχεδιασμός με ορθολογισμό και φυσικά γιατί ολιγόρησαν μπροστά στη «βιβλική καταστροφή».
Έδιναν χρήματα σε έργα «βιτρίνας» και πλήρωναν τα Μ.Μ.Ε. να διαφημίζουν τα … έργα τους.
Τα φράγμα της Λαϊκής ανοχής πρέπει να σπάσει στις ερχόμενες εκλογές, για να απαλλαγεί η χώρα από τα κάθε είδους βαρίδια.
Το να λαϊκίζεις, παίρνοντας βάρκα, για να σώσεις μια ζωή, είναι ύποπτο. Το να κάνεις έργα, για να σώσεις τους πολίτες από ακραία καιρικά φαινόμενα, είναι η ουσία της Πολιτικής, της Ανθρωπιάς και της Δημοκρατίας.
Τότε, ισχύει αυτό που έλεγε ο Μένανδρος (342-291 π.Χ) «Ως χαρίεν άνθρωπος όταν άνθρωπος η» δηλ. το πόσο χαριτωμένο πράγμα είναι να είσαι άνθρωπος και αυτό που τόνιζε ο Αριστοτέλης (384-322) «η φύσις μηδέν μήτε ατελές ποιεί μήτε μάτην»., δηλ. η φύση δεν κάνει τίποτα ούτε ατελές ούτε μάταιο.
Η οργή ξεχείλησε και ήρθε η ώρα να μαυρίσουν οι πολίτες αυτούς, που τους έπνιξαν στα λασπόνερα.
