Ενάμισης μήνας πριν την «ημέρα των μαχών» και ο φετινός Αύγουστος αποτέλεσε μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για τους υποψηφίους στις Δημοτικές και Περιφερειακές εκλογές να ξεδιπλώσουν το επικοινωνιακό τους παιχνίδι, με στόχο πάντα, την άγραν ψήφων.
Εκκλησίες, πανηγύρια, κλαρίνα, σέλφι με γκλίτσες και στόρυ με …κατσιές έδιναν και έπαιρναν.
Μάλιστα, υπήρξαν οργανωμένες κάθοδοι με τις αντίπαλες παρατάξεις να κάθονται σε κοντινά τραπέζια σε μια προσπάθεια επίδειξης δυνάμεων.
Οι διοργανωτές από την άλλη, που συνήθως είναι Πολιτιστικοί Σύλλογοι, έπρεπε να φροντίσουν να κρατάνε ίσες αποστάσεις από τις αντίπαλες παρατάξεις. Το πόσο αυτό είναι κατορθωτό, είναι ένα ζήτημα, με δεδομένο ότι κάποιοι Πολιτιστικοί Σύλλογοι είναι δοσμένοι και ταυτισμένοι με προέδρους κοινοτήτων ακόμα και με τον Δήμο, απ όπου και επιχορηγούνται, σε πολλές περιπτώσεις για διάφορες εκδηλώσεις.
Οι ισορροπίες σε τέτοιες περιπτώσεις είναι, προφανώς, δύσκολο να τηρηθούν…
