Ένα άσχημο περιστατικό έλαβε χώρα τις προηγούμενες ημέρες, όταν φοιτητές ξυλοκόπησαν και πέταξαν μπογιές σε ομοφυλόφιλο συμφοιτητή τους στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Αυτό το περιστατικό έρχεται να προστεθεί ανάμεσα σε άλλα ανάλογα περιστατικά, εμπρηστικές δηλώσεις περί ομοφυλόφιλων που πρέπει να τους φτύσουμε, περί απόβλητων και εξεφτιλισμένων ανθρώπων και άλλων τέτοιων χαρακτηρισμών.
Θα πρέπει να ξεκινήσουμε από το γεγονός ότι κάθε άνθρωπος αποτελεί εικόνα του Θεού (Γέν. 1,26). Αυτό είναι αδιαμφισβήτητο. Κανείς δεν είναι και δεν βρίσκεται πάνω από τον άλλον. Δεν υφίστανται στην διδασκαλία της Εκκλησίας άνθρωποι πρώτης και δεύτερης κατηγορίας. Ο Χριστός κατά την επίγειο διδασκαλία του συνάντησε πολλούς τσαλακωμένους ανθρώπους, αταίριαστους στον θρησκευτικό ηθικισμό και ευσεβισμό που έπληττε και εξακολουθεί να πλήττει και σήμερα σοβαρά πλέον τον χώρο της Εκκλησίας. Βλέπουμε τον Χριστό να σέβεται και να προστατεύει κάθε ανθρώπινο πρόσωπο. Βλέπουμε όμως και να θέλει να σώσει τον άνθρωπο που αμαρτάνει.
Τί είπε ο Χριστός στην γυναίκα που έπιασαν να διαπράττει μοιχεία; Λιθοβολήστε την; Ντροπή σου; Θα πας στην κόλαση; Δεν υπάρχει σωτηρία για σένα; Ο Χριστός είχε κάτι που τείνει να ‘’εξαλειφθεί’’ από ορισμένους πνευματικούς και χριστιανούς στις μέρες μας. Είχε διάκριση. Με διάκριση φερόταν σε όλους τους ανθρώπους και δίδασκε με τον λόγο αλλά και με το ύφος Του. Είπε λοιπόν στην μοιχαλίδα: ‘’Οὐδὲ ἐγώ σε κατακρίνω· πορεύου καὶ ἀπὸ τοῦ νῦν μηκέτι ἁμάρτανε’’ (Ιω. 8,11). Δεν την κατέκρινε. Αλλά και δεν την άφησε να πλανάται στο δρόμο της αμαρτίας. Απεναντίας της έδειξε την οδό της σωτηρίας προτρέποντας την να μην αμαρτάνει άλλο.
Το πρόσωπο του Χριστού υπερβαίνει τα πάντα. Υπερβαίνει ακόμη και τα φύλα. Όταν γεννήθηκε από την Θεοτόκο, ο Χριστός υπερέβη την διαίρεση της φύσεως, αποκαλύπτοντας τον αρχικό ενιαίο οντολογικό λόγο του ανθρώπου, θα γράψει στο βιβλίο του ‘’Ρους αυτογνωσίας’’ ο π. Χρυσόστομος – Γρηγόριος Τύμπας. Ο Χριστός δεν στέκεται στα φύλα, δεν στέκεται στις κοινωνικές, οικονομικές, πολιτισμικές καταβολές των ανθρωπίνων προσώπων, αλλά η καθολικότητα και παγκοσμιότητα του Θεού Πατέρα ενώνει όλους τους ανθρώπους με κεφαλή τον ίδιο τον Χριστό (Ρωμ. 12,5). Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει πως δεν υφίσταται διάκριση των φύλων. Ο Θεός δημιούργησε άρσεν και θήλυ (Γέν. 1,27).
Δεν μπορούμε μέσα στην Εκκλησία να πορευόμαστε σε μία λογική διχασμού και κατακρίσεως των συνανθρώπων μας. Άλλο τόσο δεν έχουμε το δικαίωμα να βιαιοπραγούμε απέναντι σε ομοφυλόφιλους, απέναντι σε όλους τους λόατκι. Πρέπει να καταλάβουμε μέσα στην Εκκλησία πως το Κάλλος θα σώσει τον κόσμο, όπως λέει ο Ντοστογιέφσκι, ο Θεός ο ίδιος και όχι εμείς που προτασσόμαστε ως τιμητές των πάντων και αυτόκλητοι σωτήρες – θεραπευτές. Ανεξάρτητα από τις ιδιαιτερότητες του καθενός, ποτέ και κανείς δεν θα παύσει να είναι ζωντανή εικόνα του Θεού. Όσο ‘’δικαίωμα’’ στη σωτηρία έχει κάποιος που δεν είναι ομοφυλόφιλος, άλλο τόσο δικαίωμα στη σωτηρία έχει κι ένας ομοφυλόφιλος. Δεν είναι δικά μας πράγματα αυτά και ασχολίες. Αυτά είναι του Θεού και σύμφωνα με τον άγιο Μάξιμο Ομολογητή ο Θεός εργάζεται ‘’σωστικάς επινοίας’’ για όλους τους ανθρώπους.
Ο χριστιανός στη σύγχρονη εποχή, μέσα από τον πνευματικό του ρόλο αναδεικνύεται και ως πρόσωπο σεβασμού, ελευθερίας και δικαιωμάτων μέσα σε μία εκκοσμικευμένη κοινωνία. Μέσα σε μία κοινωνία ταραχών και εκρήξεων. Ο ίδιος μέσα στην κοινωνία καταθέτει μία πολύ διαφορετική μαρτυρία που προσδιορίζει τη σχέση του με τον άνθρωπο, την κτίση, ολάκερη τη δημιουργία. Στέκεται δίπλα στον πάσχοντα συνάνθρωπο του, στον δοκιμαζόμενο αδελφό του, αλλά την ίδια στιγμή στέκεται απέναντι στην αμαρτία ως αστοχία (κατά τον εύστοχο ορισμό που δίνουν οι Έλληνες Πατέρες της Εκκλησίας). Μέσα στην Εκκλησία συχνά μπερδεύουμε το πρόσωπο με την αμαρτία. Είμαστε αλλόκοτοι οι χριστιανοί πολλές φορές και πολλές φορές γινόμαστε ανακόλουθοι του ευαγγελικού ήθους.
Να σταθούμε με συμπάθεια απέναντι στα ανθρώπινα πρόσωπα. Αυτό διδάσκει το ευαγγέλιο. Δεν υπάρχει άλλη οδός σωτηρίας. Ο δρόμος της σωτηρίας περνάει μέσα από τον τρόπο που βλέπουμε τον κάθε άνθρωπο, πολύ περισσότερο δε τους ανένταχτους και τσαλακωμένους της ιστορίας. Δεν είναι μαγκιά, ούτε συμπεριφορά χριστιανού να ξυλοκοπεί και να πετάει μπογιές σε έναν ομοφυλόφιλο φοιτητή. Αλήθεια, έτσι θα έπραττε ο Χριστός; Κι εμείς; Πώς ενεργούμε; Τί πράττουμε; Στοχοποιώντας τον κάθε άνθρωπο; Στοχοποιώντας τη διαφορετικότητα;
Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με ένα gay pride, το οποίο φανερώνει την αμηχανία των ομοφυλόφιλων που χρειάζεται να διαδηλώσουν για να αποδείξουν πόσο ιδιαίτεροι άνθρωποι είναι, ενώ κανονικά δεν έχουν ανάγκη τη δημοσιοποίηση του πάθους τους. Εδώ έχουμε να κάνουμε με τη χρήση βίας απέναντι σε μία ζωντανή εικόνα ενός ζωντανού Θεού. Με τον απόλυτο βίαιο εξευτελισμό εκείνου που είναι ο άνθρωπος κι εκείνου που μπορεί να γίνει ως εικόνα Θεού. Τελικά, το πρόβλημα ποιο είναι; Οι ομοφυλόφιλοι ή η δική μας αδιακρισία; Κι αυτή η αδιακρισία αν κρύβει δικά μας ανομήματα; Θα πει ο π. Βασίλειος Θερμός, θεολόγος και ψυχίατρος: ‘’Το πρόβλημα δεν αποτελούν οι ομοφυλόφιλοι και οι τρανς (δεν είναι εξ ορισμού περισσότερο ηδονιστές από τους ετεροφυλόφιλους) αλλά όσοι, ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού, μαχητικά αγωνίζονται να αλλοιώσουν την έννοια του ανθρώπινου όντος προς την κατεύθυνση μιας τυφλής ψυχαναγκαστικής ατομικότητας η οποία απαιτεί από την ανθρωπότητα να την υπηρετήσει’’.
Επιτρέψετε μου να κλείσω με τους λόγους του μακαριστού Μητροπολίτου Σισανίου και Σιατίστης Παύλου. Θεωρώ πως είναι οι πιο κατάλληλοι για την περίσταση τούτη: ‘’Η κάθετη άρνηση της Εκκλησίας στην αποδοχή της ομοφυλοφιλίας δεν σημαίνει την απόρριψη, ούτε την περιφρόνηση, ούτε περισσότερο το φτύσιμο κανενός ανθρώπου. Αυτός ο λόγος που ακούστηκε από ιερωμένο πρόσωπο ΔΕΝ έχει σχέση με την Εκκλησία γιατί δεν έχει καμία σχέση με τον Χριστό. Ο Χριστός δεν μίλησε ΠΟΤΕ με τέτοιο τρόπο για τους αποτυχημένους και τους αμαρτωλούς. Μίλησε με αγάπη, τους θεράπευσε από τις ασθένειες τους, τους προειδοποίησε να μην ξαναμαρτήσουν για να μην τους συμβούν χειρότερα, αλλά ποτέ δεν τους έφτυσε και δεν έδιωξε κανένα από όσους τον πλησίασαν. Η Εκκλησία δεν είναι ιδεολογία, είναι αγάπη και επειδή είναι αγάπη, είναι αλήθεια και διακονεί και την αγάπη και την αλήθεια’’.
Πρεσβύτερος Ηρακλής Φίλιος (Θεολόγος, Βαλκανιολόγος)
Εφημέριος Διάβας – Ι.Μ. Σταγών και Μετεώρων
