Ένα ποίημα της κοινωνιολόγου και συγγραφέως Ιωάννα Χαρμπέα
Είναι αλήθεια ότι το τελευταίο διάστημα απέχω συνειδητά για λίγο από την αρθογραφία και ο λόγος είναι ότι και το όλα αυτά που συμβαίνουν τα έχω ήδη αναλύσει όλα αυτά τα χρόνια που αρθρογραφώ από το 2009 στα σάιτ και από το 2005 στον έντυπο τύπο.
Εξάλλου η πραγματικότητα ξεπερνά τα δικά μου χωράφια της κοινωνιολογικής επιστήμης και προσεγγίζει τα όρια της ψυχιατρικής! Ακόμα και τα μυθιστορήματα που έγραψα με τόση φαντασία και μεράκι ζηλεύουν την πραγματικότητα σε βαθμό που κοντεύουν να στερέψουν την φαντασία. Όμως ένεκα της ημέρας επανέρχομαι και σας παρουσιάζω το ποιήμα μου άχρηστα ψέματα!
Ένα ψέμα πες μου
μόνο ένα ψέμα
Πρωταπριλιά είναι σήμερα
θέλω να ακούσω ψέμα!
***
Τόσο καιρό που άκουγα
μόνο τρελές αλήθειες
και έμεινα άυπνη συνεχώς
όλες αυτές τις νύχτες!
***
Ένα ψέμα θέλω
μονάχα
να ακούσω τώρα
σε εκλιπαρώ
***
Σκέψου το τώρα!
Ψάξε και βρες
μόνο ένα ψέμα
να είναι καλό.
***
Μα όσο και αν ψάξεις
ότι και αν πεις
δε με τρομάζει τόσο το ψέμα
γιατί είναι της στιγμής!
***
Η αλήθεια με τρομάζει
που τη ζω μες στο πετσί
κάθε μέρα που περνάει
γίνεται πιο φανερή!
***
Άλλαξε η κοινωνία
όλα γίναν αληθινά
και έμειναν τα ψέματα
άχρηστα σε μια γωνιά!
***
Φανερώθηκαν τα πάντα
ξεγυμνώθηκαν σιωπές
και έμεινε μόνο η στάχτη
από όμορφες στιγμές του χθες
