Σε ηλικία 78 ετών έφυγε από τη ζωή, ο Τρικαλινός συγγραφέας και βιβλιοκριτικός Θανάσης Μάργαρης, προκαλώντας θλίψη σε συγγενείς, φίλους αλλά και στο αγαπημένο του κοινό.
Αφήνει πίσω σύζυγο και παιδιά. Η κηδεία του θα τελεστεί σήμερα στις 2 το μεσημέρι στη Φαρκαδόνα.
Ο Θανάσης Μάργαρης, ήταν συνεργάτης της larissanet και όπως διαβάζουμε ήταν μια πολύ αγαπητή μορφή στο χώρο της συγγραφής, όχι μόνο λόγω της ανιδιοτελούς προσφοράς του, αλλά και λόγω της μεταδοτικότητας του ενθουσιασμού του.
Ήταν πτυχιούχος Νομικής του Α.Π.Θ. και εργάστηκε για τριάντα χρόνια στον Ο.Α.Ε.Δ. Λάρισας.
Ασχολείται με τη συγγραφή διηγημάτων Επιστημονικής Φαντασίας, με την ποίηση, το δοκίμιο και την κριτική παρουσίαση βιβλίων της λογοτεχνίας του φανταστικού, της αστυνομικής λογοτεχνίας και κάθε είδους λογοτεχνίας.
Βραβεύτηκε σε διαγωνισμούς ποίησης και με ειδικό βραβείο προσφοράς στην Επιστημονική Φαντασία.
Εξέδωσε δύο συλλογές με ποίηση, διηγήματα και μονόπρακτα τη δεκαετία του ’90 (εξαντλημένες).
Δοκίμια, διηγήματα και ποιήματα δημοσίευσαν τα περιοδικά Ε.Φ. «Φανταστικά Χρονικά», “Big Bang”, «Δραματουργοί των Γιανν», «Πλειάδες», «Ανδρομέδα» και «Star Trek News».
Επίσης διηγήματα περιλαμβάνονται στο περιοδικό «ΕΦΖΙΝ» και δοκίμια, ποιήματα και συνεντεύξεις στο Λαρισαϊκό περιοδικό Επιστήμης, Λογοτεχνίας και τέχνης του Φανταστικού «Κοσμική Διάσταση» του οποίου ήταν μέλος της συντακτικής ομάδας, σε όλο το στήσιμο και τη διάρκεια της πορείας του.
Συμμετείχε σε δύο αθηναϊκές ανθολογίες διηγημάτων μαζί με πολλούς καταξιωμένους συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας. Είναι οι συλλογές: «Στους αχαρτογράφητους τόπους της φαντασίας» (2016) και «Στο δρόμο για τις Πλειάδες» (2017).
Αρθρογραφούσε και δημοσίευε κείμενα στον τοπικό τύπο της Λάρισας από το 1990. Ξεκίνησε με δημοσιεύσεις διηγημάτων και βιβλιοκριτικές μυθιστορημάτων Ε.Φ., Noir και ρεαλιστικής λογοτεχνίας στον ιστορικό «Ημερήσιο Κήρυκα», στην «Ελευθερία» και τα τελευταία χρόνια με την εβδομαδιαία εφημερίδα «larissanet» με βιβλιοκριτικές, διηγήματα και κείμενα που αφορούν τη φανταστική λογοτεχνία, το εύρος και τη δυναμική της.
Όπως έλεηε ο ίδιος, όταν «φαντασιώνεται» – αυτό συμβαίνει συχνά στους ονειροπόλους γραφιάδες – ακροβατεί με άμεσο κίνδυνο πτώσης, μεταξύ παρόντος, μέλλοντος και παρελθόντος, ταξιδεύοντας στο χρόνο με όλες τις επιπτώσεις του. Εκτονώνονταν με τη γραφή διηγημάτων, όπου κυρίαρχα στοιχεία ήταν ο Χρόνος, η Τεχνολογία, ο Έρωτας, η ευαισθησία στο ύφος και ενίοτε και η σάτιρα.
Συμβούλευε τους φίλους αναγνώστες να μην υποτιμούν τη φαντασία με την ευχή να είναι αυτή πάντοτε οδηγήτρια και συντρόφισσα στα όνειρά τους.
