Παρακολουθώντας τις αγοραπωλησίες αμνοεριφίων στην Ελλάδα για κατανάλωση κρέατος, παρατηρήθηκε φέτος, για πρώτη φορά, επάρκεια εγχωρίων αμνοεριφίων. Συνήθως, κάθε χρόνο, τέτοια περίοδο υπήρχε ανάγκη εισαγωγής αμνοεριφίων από το εξωτερικό για κάλυψη των εγχωρίων αναγκών κατανάλωσης.
Η παρατηρηθείσα επάρκεια προβάτων κι αιγών προς σφαγή για παραγωγή κρέατος, πιθανόν σημαίνει ότι οι κτηνοτρόφοι δεν αντέχουν να αντιμετωπίσουν τα έξοδα εκτροφής και εκποιούν τα αμνοερίφια. Αυτό πάλι σημαίνει ότι τον επόμενο χρόνο δεν θα έχουμε αρκετά αμνοερίφια για παραγωγή γάλακτος και αρνιών, που σημαίνει μακροχρόνια έλλειψη στο γάλα και βέβαια και στο κρέας μελλοντικά …
Ήδη από την έναρξη του καλοκαιριού, ίσως και λίγο πιο πριν, με την έντονη κινητικότητα για την Διεπαγγελματική Τυριού, δημιουργήθηκαν ομαδοποιήσεις και κυκλοφόρησαν συμβατοποιήσεις προμήθειας γάλακτος, με μια περίεργη προσήλωση στην μείωση των τιμών γάλακτος από 31 Οκτ 2017, καθ όσον η γαλακτοκομική περίοδος είναι από Οκτώβριο σε Οκτώβριο.
Μετά την κατάργηση της ποσόστωσης γάλακτος, διότι υπήρξε υπερεπάρκεια γάλακτος και κρέατος, στην Ελλάδα, καταγράφηκε μείωση των κτηνοτρόφων, αύξηση του μεγέθους των μονάδων, αλλά τελική μη κάλυψη του ύψους της ποσόστωσης. Η ποσόστωση ήταν μια κίνηση της Ευρ. Επιτροπής, στα πλαίσια της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής-ΚΓΠ (και για τους αγράμματους (!) ΚΑΠ, από το CAP) για να προστατεύσει τους κτηνοτρόφους, παραγωγούς γάλακτος και να προσφέρει επάρκεια στο γάλα.
Η ΚΓΠ πέτυχε απολύτως σε αυτό το σημείο, αφού είχαμε υπερεπάρκεια, και έπρεπε το μέτρο να καταργηθεί, αφού πρόσφερε την ευκαιρία στους κτηνοτρόφους να αναδιαρθρωθούν για να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις. Δυστυχώς, φαίνεται, ότι οι οικονομικές ενισχύσεις για την αναδιάρθωση δεν πήγαν στην αναδιάρθωση, αλλά σε καταναλωτικές δαπάνες. Δηλαδή κάλυψαν την υστέρηση στην σωστή εμπορική τιμή, στηρίζοντας τους εμπόρους και μεταπράτες, κυρίως, φαίνεται, λόγω μη επαρκούς οργάνωσης των παραγωγών-κτηνοτρόφων.
Πρόσφατα κυκλοφόρησε είδηση από τους Reuters όπου το κύριο θέμα είναι ότι η Ευρώπη αντιμετωπίζει μεγάλη έλλειψη σε αποθέματα γάλακτος και δεν είναι σίγουρο αν θα ανταπεξέλθουν στην ζήτηση έως τα Χριστούγεννα, αναμένοντας να εκτοξευθούν οι τιμές του γάλακτος και το γάλα να γίνει είδος πολυτελείας …
Και μια απλή ανάγνωση προσδίδει τις διαστάσεις οργανωμένης, ενορχηστρωμένης, ενοποιημένης πρακτικής εξαπάτησης των Ελλήνων αγροτών-κτηνοτρόφων, και αρπαγής (νόμιμης?) του παραγόμενου, και μάλιστα με πρόβλεψη έλλειψης, πλούτου-γάλακτος.
Η κα Μάγδα Κοντογιάννη (Γραμματέας του Κτηνοτροφικού Συλλόγου Αττικής), που ρωτήθηκε σχετικά, απέδωσε το όλο σκηνικό στην «ανήθικη» εκμετάλλευση της διαφοροποίησης της ροής των πληροφοριών. Οι έμποροι και οι μεσάζοντες έχουν σαν κύριο αντικείμενο, πιθανόν, την επεξεργασία των πληροφοριών, τις οποίες και εκμεταλλεύονται (είτε πρόκειται για λίστες πελατών, είτε για τάσεις αγοράς) που ούτως ή άλλως παράγονται για αυτούς, ενώ οι κτηνοτρόφοι-παραγωγοί πλούτου, έχουν σαν κύριο αντικείμενο την καθημερινή απασχόληση με την επιβίωση τους και την επιβίωση και φροντίδα των ζωντανών τους.
Η πραγματική δουλειά των κτηνοτρόφων δεν τους αφήνει χρόνο για αναζήτηση πληροφοριών, και έτσι οι κάτοχοι πληροφοριών, έστω και με διαφορά λίγων μηνών, καθιστά τους κτηνοτρόφους ευάλωτους σε υποκινούμενους «πανικούς», όπως το στημένο σκηνικό των αρχών του καλοκαιριού. Αλλά η «ζημιά» έγινε.
Και ο κ Κώστας Μαντζουράνης (Πρόεδρος της ΚοινΣΕπ ΚΥΚΕΩΝ), η οποία βοηθάει τους κτηνοτρόφους στις δαιδαλώδεις διαδικασίες των συντεχνιών των γραφειοκρατών, επισημαίνει με πολύ σημασία. «Μόνο η αυτοοργάνωση των κτηνοτρόφων, των πραγματικών παραγωγών πλούτου, και η οριζόντια δικτύωση, μπορεί να δώσει πιθανότητες ομαλής επιβίωσης όλων των συμπολιτών.
Οι Ομάδες Παραγωγών είναι μια πολύ καλή επιλογή, για την συγκράτηση των τιμών παραγωγού. Και ήδη ο Κτηνοτροφικός Σύλλογος Αττικής εργάζεται ένθερμα με συναντήσεις σχεδόν κάθε Τρίτη, με όσους πραγματικά ενδιαφέρονται να μοιρασθούν δυνατότητες και ευκαιρίες επιβίωσης όλων.
Οι αγρότες-κτηνοτρόφοι είναι έρμαιο εκβιασμού, καθ όσο τους τελικούς καταναλωτές τους «έχουν» οι μεταποιητές και οι έμποροι, και επειδή τα προϊόντα των κτηνοτρόφων είναι ευαλλοίωτα ή/& ογκώδη. Ίσως να μπορούσαν οι κτηνοτρόφοι, αν οργανωθούν, να μεταποιούν και να συσκευάζουν τα προϊόντα τους σε επίπεδο που να μην αλλοιώνονται σε μερικές ώρες ή ημέρες, αλλά να αντέχουν σε μήνες, ίσως, τότε, να μπορούσαν να αξιοποιήσουν τον παραγόμενο πλούτο τους χωρίς εκβιασμούς.
Μόνον οι Ομάδες Παραγωγών, με σωστή συναντίληψη και οργάνωση, μπορούν να δώσουν απάντηση στους εκβιαστές και καιροσκόπους, που μαθαίνουν γρήγορα τις πληροφορίες και οργανώνονται, πάντα εις βάρος των πραγματικών παραγωγών πλούτου. Πάντα σε βάρος των κτηνοτρόφων.
Και η πολιτεία, δέσμια των συντεχνιών και των γραφειοκρατών (ή μήπως υποθάλπουσα τις συντεχνίες? …) δεν προστατεύει θεσμικά τους αγρότες. Τον τελευταίο καιρό μάλιστα αναπτύχθηκε μια περίεργη συμπτωματικά κίνηση αυτοδιοικητικών παραγόντων να χαρακτηρίσουν ότι στις περιοχές δεν υπάρχουν χώροι για βόσκηση και ανάπτυξη της κτηνοτροφίας, και να εκδιώξουν τους παραγωγούς πραγματικού πλούτου, τους κτηνοτρόφους.
Με έκπληξη διαπιστώνει άποιος ότι Δήμος που εισπράττει τέλει βόσκησης από την «τεχνική λύση» ισχυρίζεται ότι δεν έχει χώρους βόσκησης στην περιοχή του, και μάλιστα εκδίδει και απόφαση Δημοτικού Συμβουλίου, παραπλανώντας τους Δημοτικούς Συμβούλους.
Τελικά η παραπλάνηση, μοιάζει να είναι η μόνη πραγματική δραστηριότητα μερικών δημοτικών «αρχόντων». …
Ίσως ακόμα και η σμίκρυνση της τεράστιας απόστασης μεταξύ παραγωγού και καταναλωτή (Short Supply Chain), και οι γνήσιες Αγορές Παραγωγών, θα μπορούσαν να δώσουν κάποιες βιώσιμες και ηθικές λύσεις.
Κι ένας εχέφρων παρατηρητής θα μπορούσε να αναρωτηθεί:
Δεν θα μπορούσε η πολιτεία να διαθέτει έγκαιρα τις απαραίτητες πληροφορίες, κατάλληλα επεξεργασμένες στους πραγματικούς παραγωγούς πλούτου, ώστε να αντιδρούν σωστά?
Μήπως ακόμα και οι «δημόσιοι» λειτουργοί είναι συνοδοιπόροι των εκμεταλλευτών πληροφοριών (εμπόρων και μεταποιητών) πάντα εις βάρος των κτηνοτρόφων?
Μήπως τελικά το πρόβλημα δεν είναι ανάμεσα στους κτηνοτρόφους-παραγωγούς για το γάλα, και στους εμπόρους-αστούς, αλλά μεταξύ παραγωγών και αστών?
Μήπως θα μπορούσαν όλοι όσοι παράγουν πραγματικά να συναντηθούν σε μια «ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ» και να προσπαθήσουν να διαμορφώσουν συνθήκες μικρότερης εκμετάλλευσης των παραγωγών? Και γενικότερα των πολιτών?
Μήπως? ….
Και μέχρι τότε, στην εποχή της εισόδου της κοινωνίας της γνώσης και των πληροφοριών, οι κατέχοντες τις πληροφορίες, ή ακόμα και οι έχοντες γρήγορη πρόσβαση στις πληροφορίες, θα εκβιάζουν και θα εκμεταλλεύονται τους πραγματικούς παραγωγούς πλούτου, και στην πρόσφατη περίπτωση (ή συνεχώς?) τους κτηνοτρόφους, θέλοντας να σβήσουν από παντού ότι μέχρι πριν λίγες δεκαετίες (ή και σήμερα ακόμα? …) γύρω από την Ακρόπολη έβοσκαν πρόβατα.
Δημήτρης Μιχαηλίδης
