Του Χρήστου Σταμόπουλου, δικηγόρου, υποψήφιου Δημάρχου Φαρκαδόνας
Η πρόσφατη οργισμένη αντίδραση και η σειρά ερωτημάτων για τον ρόλο των προέδρων των τοπικών κοινοτήτων που έθεσε στο Δημοτικό Συμβούλιο, με αφορμή τις αποκριάτικες εκδηλώσεις, ο πρόεδρος της Φαρκαδόνας, υπήρξε, χωρίς αμφιβολία, το σημαντικότερο γεγονός την εβδομάδα που πέρασε στον Δήμο Φαρκαδόνας. Τάραξε τα στάσιμα ύδατα και προκάλεσε προβληματισμούς σε πολλούς.
Η αντίδραση του Θάνου Κούτσικου, που τα ΄ψαλε κατάμουτρα στη Δημοτική Αρχή, συμπεριληπτικά είναι η εξής: «Σαφώς και ο πρόεδρος δεν αποτελεί έναν άνθρωπο για όλες τις δουλειές.
Σαφώς και ο πρόεδρος δεν είναι σκλάβος κανενός. Σαφώς και ο ρόλος του προέδρου μιας κοινότητας δεν είναι να βιδώνει λάμπες. Σαφώς και ο ρόλος του προέδρου δεν είναι να βράζει φασολάδες και να τις διανέμει στον κόσμο. Και αν το κάνουν κάποιοι συνάδελφοι κακώς το πράττουν.» και «Ο ρόλος και η δουλειά του προέδρου εννοείται πως δεν είναι τα προαναφερόμενα…Εστιάζονται στο γεγονός στο να ακούει, να καταγράφει, να αποφασίζει και να μεταφέρει τα προβλήματα στον Δήμο για την επίλυσή τους. Αυτή είναι η ουσία και αυτό θα πρέπει να δουν επί της ουσίας οι πρόεδροι.».
Θεωρώντας ειλικρινά και αντικειμενικά τα λόγια του προέδρου, ενός μειλίχιου και ευγενούς ανθρώπου, μπορούμε να παρατηρήσουμε τα εξής:
α) Η προετοιμασία των αποκριάτικων εκδηλώσεων ήταν απλώς η αφορμή. Ήταν ένα αιφνίδιο ξέσπασμα, προϊόν αγανάκτησης λόγω της μακροχρόνιας αγνόησης και κυνικής περιφρόνησης των προέδρων των κοινοτήτων απ’ τη Δημοτική Αρχή, που εκμεταλλεύεται την εύνοια που τους παρέχει το νομοθετικό πλαίσιο, που έχουν θεσπίσει οι κυβερνήσεις.
β) Ο Πρόεδρος Φαρκαδόνας εξέφρασε όλους τους προέδρους των κοινοτήτων.
γ) Εξέφρασε το «δέον γενέσθαι», αυτό που επιβάλλεται να γίνει για το καλό του τόπου.
δ) Ανέδειξε τον δημοκρατισμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ως την πιο κοντινή στο λαό εξουσία και ξεμπρόστιασε τον αυταρχισμό και την κυνικότητα της Δημοτικής Αρχής που θέλει «σκλάβους» τους προέδρους των τοπικών κοινοτήτων. Ουσιαστικά αναφέρθηκε σε μια Δημοτική Αρχή που αδιαφορεί πλήρως για τα πραγματικά προβλήματα και συμφέροντα ενός εκάστου χωριού.
ε) Οι τοπικές κοινότητες στην Ελλάδα μετρούν αιώνες ζωής ως πρωταρχικές μορφές οργάνωσης της κοινωνίας μας. Είναι αυτές που κράτησαν το ελληνο-χριστιανικό φρόνημα στα δύσκολα χρόνια της σκλαβιάς επί τουρκοκρατίας. Τα διάφορα νομοθετικά σχέδια συνενώσεων («Καποδίστριας», «Καλλικράτης» κ.λπ.) τις τελευταίες δεκαετίες περιόρισαν μεν τον ρόλο και τη σημασία των κοινοτήτων και της υπαίθρου γενικότερα, αλλά ουδείς τόλμησε να τις καταργήσει. Αν η Δημοτική Αρχή Γεωργολόπουλου- Αγναντή το επιδιώκει διά της πλαγίας οδού, μάλλον δεν θα μπορέσει να το πετύχει!
στ) Ο Θάνος μας θύμισε φωναχτά πως «άλλο ο Δήμος, άλλο οι τοπικές κοινότητες». Πόσο μάλλον οι παρούσες Κοινοτικές Αρχές που εκλέχθηκαν ανεξάρτητα και χωρίς να μπαίνουν σε ένα από τα “μαντριά” των δημοτικών παρατάξεων, βάσει του νόμου 4555/2018 («Κλεισθένης»).
Η Δημοτική Κίνηση ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, πάνω σ’ όλα τα παραπάνω σωστά έρχεται να προσθέσει δυο ακόμα πράγματα:
α) Τη Λαϊκή Συνέλευση των κατοίκων κάθε χωριού που, για ζητήματα αμιγώς τοπικά, θα αποφασίζει δεσμευτικά και όχι απλώς γνωμοδοτικά. Το Δημοτικό Συμβούλιο απλώς θα επικυρώνει την ειλημμένη απόφαση. Αυτό σημαίνει Άμεση Δημοκρατία. Δήμος= Λαός. Λαός που αποφασίζει ο ίδιος.
β) Θα συμβάλουμε τα μάλα για την ανάδειξη και δημιουργία πανδημοτικής συνείδησης (νέα σύνθεση) με ταυτόχρονη ενίσχυση καθεμιάς απ’ τις 18 κοινότητες που συναπαρτίζουν τον Δήμο Φαρκαδόνας.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΚΑΤΑΚΟΡΥΦΑ! Η δημοκρατία και η διαφάνεια αποτελούν την ασπίδα απέναντι στα λαμόγια, τους λωποδύτες και τους λήσταρχους του δημόσιου ταμείου.
