Η 27η Ιανουαρίου έχει καθιερωθεί από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ως η Διεθνής Ημέρα Μνήμης για τα Θύματα του Ολοκαυτώματος, της μεγαλύτερης γενοκτονίας στην παγκόσμια ιστορία. Τα λόγια είναι περιττά αλλά και ανεπαρκή, ώστε να αποτυπωθεί ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα της ανθρωπότητας. Τα μηνύματα όμως είναι ξεκάθαρα. Οφείλουμε ως έθνος να επιδιώκουμε όχι απλώς την διατήρηση της μνήμης των θυμάτων του Ολοκαυτώματος, αλλά κυρίως οφείλουμε μέσω της μνήμης της σημερινής ημέρας, να διατηρούμε ζωντανή μια διαρκή υπόμνηση αναφορικά με το τι μπορεί να συμβεί αν η μισαλλοδοξία, το μίσος και η αδιαφορία γίνουν τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά μιας κοινωνίας.
«Ας είναι για αιώνες κραυγή απελπισίας και προειδοποίηση για την ανθρωπότητα, αυτός ο τόπος όπου οι Ναζί φόνευσαν περίπου ενάμισι εκατομμύριο άνδρες, γυναίκες και παιδιά, κυρίως εβραίους από διάφορες χώρες της Ευρώπης». «ΆΟΥΣΒΙΤΣ – ΒΙΚΕΡΝΑΟΥ 1940-1945»
