Ο Μίκης Θεοδωράκης άφησε εχθές την τελευταία του πνοή. Και μας υποχρέωσε σε έναν τελευταίο λυγμό… για κείνον.
Όμοια με τις μουσικές του σε ένα Πάνθεον ποιητών, με δύσκολα νοήματα, με δύστροπες λέξεις σαν αγκωνάρια που ανάβλυζαν γάργαρο νερό, τη μουσική του…
Ξεσήκωνε τα στάδια σε Ελλάδα – Κύπρο και σε ολόκληρο το κόσμο. Μας μάθαινε να μιλάμε ανθρώπινα… να γνωρίζουμε την αλληλεγγύη ως γλώσσα παγκόσμια, και όλα αυτά μαζί τα μεγάλα πανανθρώπινα, παναιώνια ιδανικά, ενός κομμουνιστή με ένα σπουδαίο όνειρο για τον κόσμο.
Ένα ύστατο χαίρε στον άνθρωπο που μας έκανε να τραγουδάμε με ψυχή και με πίστη!
Ο κόσμος θα αλλάξει! Γιατί το είπε ο Μίκης Θεοδωράκης!
Τα σέβη μας στον μεγάλο Έλληνα μουσουργό, συνθέτη των ονείρων μας.
