Του Δημήτρη Κωνσταντάρα
«Η Επιτροπή των Λοιμωξιολόγων κουράστηκε» δήλωσε ο καθηγητής Γενετικής στην Ιατρική Σχολή της Γενεύης, Μανώλης Δερμιτζάκης.
« Πέρασε ίσως το σημείο που μπορεί να λειτουργήσει. Πρέπει να δημιουργηθεί μια πενταμελής Επιτροπή από διαφορετικές ειδικότητες και να βγει ξανά μπροστά ο Σωτήρης Τσιόδρας, τον οποίο εμπιστεύονται οι πολίτες. Επιτροπές που έχουν μια ειδικότητα και είναι 30-40 άτομα δε λειτουργούν» είπε χαρακτηριστικά.
Και χωρίς να διεκδικώ δάφνες «ειδικού» – όπως τόσοι και τόσοι, γιατροί ή απλώς μαιντανοί της τηλεόρασης- αυτά που είπε ο κ. Δερμιτζάκης μού φάνηκαν τα πιο λογικά, ανθρώπινα και σωστά λόγια από τον ποταμό των δηλώσεων και αναλύσεων που ακούγονται καθημερινά, επί ένα χρόνο και πλέον μέσα από τα τηλεοπτικά κανάλια, πρόθυμα να φιλοξενήσουν τις δηλώσεις και «συμβουλές» κάθε λογής καλεσμένων.
Και διαβάζοντας θέσεις και απόψεις αρκετών πραγματικά ειδικών για την αναποτελεσματική πλέον δράση της πολυπληθούς επιτροπής, εύκολα καταλαβαίνει κάποιος «τρίτος» ότι :
1. Η πολυπληθής Επιτροπή μπορεί να συνεδριάζει άπειρες ώρες αλλά έχει πλέον κουραστεί.
2. Η Επιτροπή πρέπει να έχει λιγότερα μέλη από διάφορες ειδικότητες .
3. Η στρατηγική πρέπει να επαναδιαταχθεί γιατί δεν αποδίδει και
4. Η ενημέρωση των πολιτών πρέπει να ξαναγίνει «ανθρώπινη» από «ειδικούς» αλλά της ενημέρωσης και να ξεφύγει από τη λογική του «διαγγέλματος».
Και όλα αυτά πρέπει να αποφασιστούν από την Κυβέρνηση.
Γιατί και η ίδια η πολυπληθής αλλά και μονοδιάστατη σύνθεση της Επιτροπής, έχει αρχίσει να εμφανίζει ρήγματα και στο εσωτερικό της αλλά και στον «περιβάλλοντα» χώρο των γιατρών άλλων ειδικοτήτων.
Για παράδειγμα: Η γνωστή εντατικολόγος Αναστασία Κοτανίδου προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις λέγοντας :
«Η επιτροπή ενώ στην αρχή είχαμε πάρει τον σωστό δρόμο, κάπου στην μέση τον χάσαμε και τώρα δεν μπορούμε να ξαναβρούμε τον βηματισμό μας. Γίνονται κάποιες προσπάθειες και δεν ξέρω πόσο αποτελεσματικές θα είναι.
Η εντύπωσή μου είναι ότι όλοι έχουμε κουραστεί. Οι συνεδριάσεις είναι πολύωρες με πολλές συζητήσεις και πολλά θέματα και ενδεχομένως αυτό να μας οδηγεί σε λάθος αποφάσεις και στην λάθος μεταφορά αυτών των αποφάσεων».
Λίγες ώρες αργότερα πάντως, η κ. Κοτανίδου, μετά και τις σφοδρές αντιδράσεις, έκανε «διορθωτικές δηλώσεις» λέγοντας ότι αυτά που είπε «παραφράστηκαν».
Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω τι συνέβη στο μεταξύ αλλά δεν αποκλείεται να συνέβαλε σ αυτό και η δήλωση της διευθύντριας της 7ης πνευμονολογικής κλινικής του νοσοκομείου Σωτηρία, Μίνας Γκάγκα ότι ναι μεν συμφωνεί με την κ. Κοτανίδου ότι δεν πρέπει να βγαίνει ο καθένας και να λέει την άποψή του, ωστόσο «αν η Επιτροπή δε δουλεύει καλά, πριν βγει κάποιος να το πει στον κόσμο, πρέπει να το διορθώσει μέσα στην Επιτροπή. Αν κάτι δεν είναι καλό ή το διορθώνεις ή παραιτείσαι».
Η «παρέμβαση» αυτή της κ. Γκάγκα δικαιώνει «μερικώς» την κ. Κοτανίδου – αφού η κ. Γκάγκα συμφωνεί με την άποψή της- αλλά αποδεικνύει ότι πράγματι υπάρχει αυτό το «ρήγμα» – ή τουλάχιστον η αρχή του ρήγματος- στο εσωτερικό της Επιτροπής.
«Στο καπάκι», έφτασαν από την Γενεύη οι δηλώσεις του κ. Δερμιτζάκη για « ανάγκη να υπάρξουν αλλαγές στην Επιτροπή των Λοιμωξιολόγων» γιατί «μια πολυμελής επιτροπή που αποτελείται μόνο από γιατρούς δεν μπορεί να λειτουργήσει».
Ο κ. Δερμιτζάκης είπε ότι «Η πολυπλοκότητα από το καλοκαίρι και μετά ήταν τόσο μεγάλη που δεν μπορεί να λειτουργήσει μια Επιτροπή που έχει μόνο γιατρούς.
Πρέπει να πούμε ότι αυτή η Επιτροπή κουράστηκε, πέρασε ίσως το σημείο που μπορεί να λειτουργήσει.Αυτό που χρειάζεται είναι διεπιστημονικότητα, δηλαδή πολλές διαφορετικές ειδικότητες και λίγοι άνθρωποι, πέντε όχι 30» και κατέληξε:
«Θα πρέπει να δημιουργηθεί μια πενταμελής Επιτροπή από διαφορετικές ειδικότητες και να βγει ξανά μπροστά ο Σωτήρης Τσιόδρας, τον οποίο εμπιστεύονται οι πολίτες και στο παρελθόν μπόρεσε να επιτύχει συστράτευση του κόσμου.
Τα πολλά λόγια είναι φτώχια γι αυτό δεν χρειάζεται να παραθέσω και άλλες δηλώσεις.
Βασικά, με θλίβει και με ανησυχεί που υπάρχουν σοβαρές διαφωνίες μέσα κι έξω απ΄την Επιτροπή, για τον τρόπο που αντιμετωπίζεται η πανδημία.
Δεν ξέρω τις επιστημονικές διαστάσεις του θέματος αλλά ξέρω ότι:
1. Όσο πιο πολυπληθής είναι μια Επιτροπή, τόσο δυσκολότερο είναι το έργο της.
2. Αν σε μιαν Επιτροπή δεν υπάρχουν διαφωνίες, τότε κάτι δεν πάει καλo,
3. Αν το έργο μιας Επιτροπής δεν αποδίδει, την αλλάζεις.
4. Αν δεν μεταφέρονται καλά, σωστά , ειλικρινά , με μέτρο και με ευκρίνεια τα συμπεράσματα και οι προτάσεις της, αλλάζεις τον τρόπο Επικοινωνίας και
5. Η δίψα των τηλεοπτικών καναλιών για «κύρος» της ειδησεογραφίας τους σε συνδυασμό με τη δίψα πολλών για εφήμερη δημοσιότητα, δημιουργεί «τέρατα».
Για τον Σωτήρη Τσιόδρα, αδυνατώ να εκφέρω γνώμη. Πολύ τον συμπαθώ αλλά παραπέρα δεν ξέρω.
