Του Κρικόρ Τσακιτζιάν
Φτάνει στο τέλος του το δίσεκτο 2020 κι όλοι ελπίζουμε να πάρει μαζί του και τα δεινά που μας προκάλεσε. Την πανδημία και την οικονομική κρίση. Να μας ξαναδώσει πίσω τη χαμένη ελπίδα μας και το δικαίωμα σε μια αξιοπρεπή ζωή.
Για να δούμε πως κλείνει αυτή η χρονιά.
Το ημερολόγιο γράφει 20 Δεκεμβρίου 2020. Υπολείπονται ακόμα έντεκα ημέρες για να μας αποχαιρετίσει αυτός ο καταστροφικός χρόνος.
Μέχρι στιγμής μετράμε πάνω από 4.000 νεκρούς λόγω Covid19. Δεκάδες συμπολίτες μας ξεπέρασαν τα όρια τους και έβαλαν τέλος στη ζωή τους. Λόγω των συσσωρευμένων προβλημάτων που τους προκλήθηκαν εξ’ αιτίας της παρατεταμένης κρίσης αλλά κυρίως λόγω αδυναμίας χαρακτήρα, οδηγήθηκαν στην αυτοκτονία.
Οι μικρομεσαίοι έμποροι, οι πολύ μικρές επιχειρήσεις και οι αυτοαπασχολούμενοι, δοκιμάστηκαν όχι μόνο λόγω της οικονομικής κρίσης που αντιμετωπίζει η χώρα, αλλά κυρίως από τα δυο απανωτά lockdown που ήρθαν να τους αποτελειώσουν. Είναι άγνωστο αν θα μπορέσουν να ορθοποδήσουν ξανά.
Εν τω μεταξύ τα χρέη όλων αυτών που αναφέρουμε παραπάνω, τρέχουν. Μπορεί να δίνονται παρατάσεις και διευκολύνσεις για την αποπληρωμή τους, αλλά αυτό δεν τα παραγράφει, απλά τα συσσωρεύει για να αποπληρωθούν σε βάθος χρόνου.
Η κυβέρνηση από την άλλη, κλείνει τη χρονιά με την καυτή πατάτα στα χέρια της. Το δεύτερο κύμα της πανδημίας δεν της πήγε καλά. Έχασε τον έλεγχο και φοβάται να το ομολογήσει. Λαμβάνει σπασμωδικά μέτρα, χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα.
Ο πρωθυπουργός αποφάσισε να κατανείμει τις ευθύνες που αναλογούν στον καθένα από τους συνεργάτες του. Έτσι τελείωσε η ασυλία του υπουργού υγείας κ. Βασίλη Κικίλια, γι’ αυτό και τον βλέπουμε καθημερινά να κάνει ο ίδιος ενημερώσεις για τον αριθμό των κρουσμάτων και των νεκρών συμπολιτών μας και όχι όπως το προηγούμενο διάστημα που κρυβόταν πίσω από τους επιδημιολόγους και τους συνεργάτες του.
Ο Γενικός Γραμματέας Πολιτικής Προστασίας κ. Νίκος Χαρδαλιάς, από τη Θεσσαλονίκη θέλησε να αποποιηθεί των ευθυνών του και δήλωσε πως δεν ευθύνεται εκείνος για το καταστροφικό χάλι της συμπρωτεύουσας. Αναρωτιέται κανείς, τότε ποιος να ευθύνεται; Μάλλον εννοούσε κι εκείνος τον υπουργό υγείας και το σύστημα υγείας της Θεσσαλονίκης που δεν άντεξε. Όλοι παίζουν το μουντζούρη σ’ αυτή τη δύσκολη στιγμή που καλούνται να αναλάβουν ευθύνες.
Στο πεδίο της οικονομίας, τα πράγματα πάνε χάλια. Η ύφεση ξέφυγε από τα προβλεπόμενα ποσοστά, όπως ομολόγησε ο ίδιος ο υπουργός εθνικής οικονομίας κ. Χρήστος Σταϊκούρας. Θα είναι μεγαλύτερη από τις προβλέψεις που είχαν γίνει από το οικονομικό επιτελείο. Το πόσο μεγαλύτερη θα είναι, θα το δούμε στο τέλος Φεβρουαρίου που κλείνει ο προϋπολογισμός του 2020.
Μέχρι τότε, προσπαθούν από την κυβέρνηση, να παρατείνουν τις προσδοκίες του κόσμου και να δώσουν ελπίδα ζωής στις καταρρέουσες επιχειρήσεις, με το πρόγραμμα επιδότησης μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων που έχουν αναλάβει να υλοποιήσουν οι περιφέρειες της χώρας.
Μικρές ήταν οι προσδοκίες των επιχειρηματιών για την ένταξή τους σ’ αυτό το πρόγραμμα. Πολλοί δεν θέλησαν να πληρώσουν από 300 – 700 ευρώ για την υποβολή και μόνο φακέλου για υποψηφιότητα σε ένα πρόγραμμα που κανείς δεν εγγυάται ότι θα καταφέρει να πάρει χρήματα για την επιβίωση της επιχείρησής του. Κι όμως οι αιτήσεις που υποβλήθηκαν ειδικά για την Αττική έφτασαν τις 31.500, με μέσο όρο διεκδικούμενου ποσού τα 35.000€. Το πρόβλημα είναι ότι το ποσό που θα διατεθεί, είναι μόνο 250.000.000€ και το ποσό που προκύπτει από τις αιτήσεις που υποβλήθηκαν ξεπερνά το ένα δις ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι θα ικανοποιηθεί το ένα τέταρτο των αιτημάτων που υποβλήθηκαν. Ένας στους τέσσερις κερδίζει! Οι άλλοι τρεις θα μείνουν απογοητευμένοι και κατεστραμμένοι! Ποιος θα ήθελε αυτή την ώρα μια τέτοια οργή του επιχειρηματικού κόσμου εν μέσω εορτών, την ώρα που η κυβέρνηση προσπαθεί να ρίξει λίγη χρυσόσκονη στο μαύρο που κυριαρχεί στις ψυχές μας αυτό το διάστημα.
Έτσι λοιπόν, αποφάσισε να δώσει παράταση στην ελπίδα, αφού δεν μπορεί να κάνει πράξη την ικανοποίηση των ουσιαστικών ζητημάτων για την αποφυγή της καταστροφής που είναι προ των πυλών, για το μεγαλύτερο μέρος των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων. Για το λόγο αυτό παρατάθηκε ακόμα και η παράταση που είχε δοθεί και θα υποβάλλονται αιτήσει για ένα ακόμα μήνα, μέχρι τις 20 Ιανουαρίου του 2021. Ο αριθμός των αιτημάτων που θα ικανοποιηθούν θα είναι αντιστρόφως ανάλογος του αριθμού των αιτημάτων που θα υποβληθούν. Μίκρυνε και το ανώτατο όριο του ποσού που θα μοιραστεί. Από 50.000 που ήταν η οροφή, έγινε 40.000 €. Όμως το ποσοστό των δικαιούχων στο τέλος, θα είναι ακόμα μικρότερο απ’ αυτό που προέκυψε μέχρι τις 21 Δεκεμβρίου που έληγε η προηγούμενη παράταση.
Υπάρχει κι άλλη μια φρούδα ελπίδα. Της 5ης επιστρεπτέας προκαταβολής. Εσκεμμένα το οικονομικό επιτελείο αφήνει κι εδώ να διαφαίνεται πως έρχεται ένας ακόμα μποναμάς για τις πληγείσες επιχειρήσεις. Δεν είπε κανείς ολόκληρη την αλήθεια. Δηλαδή πως πρόκειται για μια διορθωτική κίνηση, που θα αποκαταστήσει την αδικία που έγινε σε κάποιες άλλες επιχειρήσεις οι οποίες αποκλείστηκαν από την 4η επιστρεπτέα προκαταβολή. Ενώ όσες από τις επιχειρήσεις έλαβαν την 4η επιστρεπτέα, θα εξεταστούν και αν δικαιούνται ποσό ίσο με αυτό που έλαβαν στην 4η, δεν θα πάρουν ούτε ευρώ. Αν υπάρξει διαφορά προς τα πάνω, θα λάβουν απλά και μόνο τη διαφορά.
Αντιλαμβάνεται κανείς, την οργή που θα εισπράξει η κυβέρνηση, μετά την ολοκλήρωση αυτών των δυο προγραμμάτων, από τα οποία το μεγαλύτερο μέρος όσων συμμετέχουν θα απογοητευθεί και θα χαθεί ταυτόχρονα και η τελευταία ελπίδα για τη σανίδα σωτηρίας που περίμενε.
Η πανδημία θα είναι κοντά μας τουλάχιστον για το πρώτο εξάμηνο του νέου χρόνου και μάλιστα οι ειδικοί μιλάνε για ακόμα μεγαλύτερο τρίτο κύμα μετά τις γιορτές, λόγω των καταστημάτων που άνοιξαν, όπου εξαιτίας αυτής της απόφασης θα επιδεινωθεί η κατάσταση.
Αντιλαμβάνεται κανείς ότι το δίσεκτο 2020, παρατείνεται για την κυβέρνηση και θα συνεχιστεί και το 2021, με απρόβλεπτες, για εκείνη, συνέπειες.
