Λένε πως όσο πιο ισχυρό το “φαίνεσθαι” τόσο πιο ασθενές το “είναι”. Θα μπορούσαμε να διαφωνήσουμε; Κάθε άνθρωπος πάντα μιλάει λίγο περισσότερο για ένα συγκεκριμένο θέμα. Για τα κατορθώματα του, για τον εαυτό του. Κάπου στο βάθος διακρίνεται η ανάγκη που κρύβει για να αναγνωριστούν τα όσα λέει. Και όσο επιμένει, τόσο τα λόγια του κρύβουν ένα απατηλό μυστήριο.
Συχνά προσπαθούμε να εντυπωσιάσουμε υπερυψώνοντας την ζωή μας, μεταμορφώνοντας την σε κάτι πολυπόθητο. Ακόμα και αν δεν είναι έτσι, ακόμα και αν δεν συμπαθούμε καν τα άτομα που προσπαθούμε να εντυπωσιάσουμε, το κάνουμε. Τι αλλάζει άραγε, μόλις πείσουμε τον κόσμο για την “τέλεια ζωή μας”; Κερδίζουμε τον θαυμασμό τους; Αν ναι, αξίζει να χάσουμε την αυθεντικότητα μας γι’αυτό; Αξίζει να χάσουμε εμάς τους ίδιους γι’αυτό;
Καταρχάς πως ξεκινάει από μέσα μας μια τόσο καταστροφική ανάγκη; Ο καθένας μας έχει την δική του απάντηση, μα όλες καταλήγουν στο γεγονός πως μια στιγμή στην ζωή μας, φτάσαμε στο σημείο να μην αναγνωρίζουμε την πραγματική μας αξία. Επιλέξαμε να δώσουμε στους άλλους μία εξουσία να μας ελέγχουν με την γνώμη τους, πολύ απλά γιατί η δική μας απαξιώθηκε από εμάς τους ίδιους εντελώς.
Και περπατάμε μεταξύ ανθρώπων πνιγμένων στο ίδιο τους το ψέμα. Δεν βλέπεις αλήθεια στα μάτια τους. Πόσο λυπητερό να βλέπεις ψέμα στους καθρέφτες της ψυχής. Πως να εμπιστευτεί κανείς με τόση ασχήμια διάχυτη στον αέρα. Ίσως το χειρότερο όλων να είναι πως το “φαίνεσθαι” έχει αντίκτυπο σε όλες τις πτυχές του χαρακτήρα των ανθρώπων. Ψεύτικη εικόνα, ψεύτικα συναισθήματα, ψεύτικα λόγια.
Και έρχονται τότε οι άνθρωποι που πάντα επιλέγουν το “είναι”. Φαίνεται στην αύρα τους, στην καλοσύνη τους, στην πληρότητα τους. Φαίνεται στον τρόπο που επιλέγουν να απαντήσουν με ευγένεια στα κακεντρεχή σχόλια των ανθρώπων. Όχι, δεν το παίζουν υπεράνω, αλλά προσπαθούν να κατανοήσουν την ανάγκη του άλλου να μειώσει. Ξέρουν να νοιάζονται, όπως ακριβώς ξέρουν να εκτιμούν.
Η αυθεντικότητα στον άνθρωπο πάντα θα φαίνεται στην απλότητα του, στο χαμόγελο του, στην δοτικότητα του, όπως επίσης στον τρόπο που “ξεδιαλέγει” ανθρώπους στην ζωή του.
Το να είμαστε τέλειοι δεν είναι επιλογή. Το να είμαστε όμως αληθινοί είναι. Ας επιλέξουμε σωστά.
Χρύσα Σάρρα
Παιδαγωγός
