Η Μεσούντα είναι ένα χωριό του Δήμου Κεντρικών Τζουμέρκων με 134 μόνιμους κατοίκους και βρίσκεται στον ορεινό όγκο των Τζουμέρκων, σε υψόμετρο 812 μέτρων, δίπλα στον ποταμό Άχελώο. Απέχει περίπου 100 χιλιόμετρα από τα Τρίκαλα. Η Μεσούντα υπήρξε μέχρι το τέλος του 2010, οικισμός του Δήμου Αθαμανίας με έδρα το Βουργαρέλι. Με βάση τη νέα διοικητική διαίρεση ο οικισμός εντάχθηκε στο Δήμο Κεντρικών Τζουμέρκων. Το παλαιό όνομα του χωριού ήταν Μουσιούντα.
Μία από τις πρώτες πηγές που μας γνωστοποιεί την ύπαρξη του χωριού είναι τα αρχεία της Βενετίας. Σύμφωνα με αυτά, το έτος 1695, η Μεσούντα μαζί με πολλά άλλα χωριά της Άρτας, κατέβαλε φόρο στην Βενετική διοίκηση με αντάλλαγμα την προστασία από τις επιδρομές των πειρατών. Ο Σπυρίδων Αραβαντινός μας ενημερώνει ότι η Μεσούντα μαζί με τα χωριά Λιόζιστα, Βρεστενίτσα, Καταβόθρα, Θεοδώριανα, Μελισσουργοί, Μουμλιανά, Πράμαντα, Βελεντζικό, Σκουληκαριά και Ζυγοχώρια, αποτελούσε ένα από τα τσιφλίκια του Αλή Πασά των Ιωαννίνων στην περιοχή των Τζουμέρκων. Με το Σύμφωνο της Κωνσταντινούπολης (1881), η Μεσούντα και όλο το τμήμα του νομού Άρτας, ανατολικά του Αράχθου, ενσωματώθηκε στο Ελληνικό κράτος.
Η περιοχή της Μεσούντας έχει ταυτιστεί ιστορικά με τον τόπο θανάτου του αρχηγού του Ε.Λ.Α.Σ. Άρη Βελουχιώτη ο οποίος αυτοκτόνησε στο φαράγγι του Φάγγου στις 15 Ιουνίου του 1945 κυκλωμένος από τμήματα της εθνοφυλακής τα οποία καταδίωκαν την ομάδα του. Σε ανάμνηση αυτού του γεγονότος, γίνονται κάθε χρόνο εκδηλώσεις την πιο κοντινή Κυριακή στην ημερομηνία του θανάτου του.
Με βάση τη Μεσούντα την περασμένη Κυριακή κάναμε μια πολύωρη ανάβαση στις βορινές κορφές του Κοκκινόλακου. Πρόκειται για ένα απομονωμένο βουνό των ΒΑ Αγράφων. Ουσιαστικά είναι ο Αχελώος αυτός που αποκόπτει το βουνό από την οροσειρά των Τζουμέρκων και τον όγκο της Καράβας και του Ντελιδημιού. Είναι μια άγνωστη σε πολλούς περιοχή με τη δική της μοναδική μαγεία στο σύνορο των νομών Καρδίτσας, Άρτας και Ευρυτανίας
Λίγο πριν μπούμε στο χωριό, δεξιά του δρόμου συναντάμε παράκαμψη για το εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής. Φαρδύς χωματόδρομος, καλά πατημένος αφού περνάει από καστανιώνες και βιολογικές καλλιέργειες όπως μαρτυρούν οι σχετικές ταμπέλες. Μαζί με τις καρυδιές οι καστανιές αποτελούν πηγή εισοδήματος για τους κατοίκους του χωριού, συμπλήρωμα της κτηνοτροφίας. Μετά από 1 χιλιόμετρο αφήνουμε τα αυτοκίνητά μας και συνεχίζουμε με τα πόδια τριγυρισμένοι από τους καστανιώνες. Πλήθος ανθρώπων συλλέγει τον καρπό που θα καταλήξει στους εμπόρους της Άρτας. Είναι μια παραγωγή 150-200 τόνων εκλεκτού καρπού χωρίς επιβάρυνση χημικών ουσιών.
Σε μια περίπου ώρα φτάνουμε στο εκκλησάκι και από εκεί ανεβαίνουμε αριστερά την πλαγιά, μέσα από έλατα, χωρίς μονοπάτι, για να βγούμε μετά από 10’ σε διάσελο, κάτω από την κορυφογραμμή. Πρόκειται για ένα μεγάλο πέταλο που κλείνει προς τα ανατολικά, εντελώς άδεντρο και πετρώδες.
Αφήνουμε κατά μέρος την ψηλότερη κορυφή και στρεφόμενοι αριστερά ανηφορίζουμε απότομα ανάμεσα στα βράχια μέχρι να φτάσουμε στην πρώτη μιας σειράς διαδοχικών κορυφών. Ένα μικρό διάλειμμα για τη συγκέντρωση της ομάδας και συνεχίζουμε ανεβοκατεβαίνοντας μέχρι να βρεθούμε πάνω από το φαράγγι του Φάγγου. Από εδώ κατηφορίζουμε ακολουθώντας χωματόδρομο για να βρεθούμε στην πλατεία της Μεσούντας μετά από 6 ώρες και 18 χιλιόμετρα πορείας.
Ήταν μια συναρπαστική πορεία σε μια όμορφη καλοκαιρινή μέρα.
Πηγή πληροφοριών Βικιπαίδεια
